break

H ξεκουραση του πολεμιστη.

Η ωρα που ξαρματώνεται κι αφήνει την ασπίδα και το δόρυ να σωριαστουν καταγής. Η σκόνη του δρόμου, ανάκατη με ιδρώτα και αίμα απο τη μαχη, ενας πηχτος χυλος που του καιει τα ματια ,και τα μελη του σωματος του δίνουν ενα - ενα το παρων με σηματα πόνου.

Καπως ετσι (σαν πολεμιστής στις πυλες της φωτιας) με βρίσκει το τελος της εποχής.

1η εικονα : Τόπος -η αγαπημενη μου παραλια στο χωριο μου,και Χρονος : δειλινο - τελος της μερας

το χερακι πισω απο το δεντρο των παιδικων μου χρονων ειναι του πριγκηπα, ετοιμο να λιθοβολήσει ότι κινειται .

2η εικόνα : τα στεφάνια με τις κορδέλες στη ροδακινιά του περιβολιου, πλάι στο βασιλικο.Η παράσταση τελείωσε, και οι νεραϊδοχορεύτριες κρέμασαν τη μαντήλα στο δέντρο.
Το παλληκάρι τις ειδε που χορεύαν κι αυτες του πηραν τη μιλιά.

εχω απίστευτη ανάγκη απο ξεκούρασηηηηηη....

σημερα πηγαμε κομμωτηριο. ενα κουρεμα κράτησε 70 λεπτα. 1 λεπτο δουλευε η κομμωτρια στο κεφαλι του Νασου,και 5 λεπτα εκανε "διάλειμμα". Τα καταφεραμε.

Διαφορα

31 βαθμοι με ανοιχτα παράθυρα.επιμενουμε οικολογικα χωρις αρκουδισιον , αλλα τετοιες ωρες ... Ξαφνικα το 31 γινεται 32 και σταζω απο τη μια στιγμη στην αλλη.

εδω και ενα μηνα το τρεξιμο ειναι απιστευτο. 100 χιλιομετρα καθε μερα που τα μοιράζομαι με τον μπαμπάκα μου - και μετα το ατυχες που ανεφερα στο προηγουμενο ποστ- και με τον σύζυγο. μια βδομαδα ακομα, μετα διακοπευουμε.

Για το αυτοκινητο λειπει ακομα ενα μουαγιέ ή καπως έτσι ,που θα ερθει την αλλη βδομαδα.

Τα κοριτσια στο εξοχικο περνανε το πιο ωραιο καλοκαιρι .Παίζουν όλη μερα. Ανεβαινουν στα δεντρα,πιανουν τζιτζικια, μιαρα και γενικοτερα ο,τι κινειται , παριστανουν τις γοργονες τις πριγκιπισσες ή τις φτωχες κατα περίσταση και ετοιμαζουν και παρασταση για αποχαιρετισμο. Ο Νασος μαλλον θέλει να παίξει μαζι τους , προσπαθει να τις προκαλέσει με σπρωξιές και τραβήγματα μαλλιων ..... κι αυτες χαχανιζουν ή στριγγλίζουν.Το εχουν καταμπερδέψει το μικρο μου.αλλα ετσι ειναι οι ανθρωπινες σχεσεις....

Ανακάλυψα στο αερικο ενα υπέροχο τραγούδι,το somersault ki εχω κολλήσει μερες τωρα.

Λιγα τραγούδια με εχουν συνεπαρει ετσι .Αν καταφερω να το περιγράψω με λόγια, θα το γραψω εδω .

οι μαυρες μου *

Πέμπτη μεσημέρι.
εχω γυρίσει απο γναθοχειρουργο,με μια ζαλάδα και το γνωστο ενοχλητικο αισθημα στη μασέλα.Βάζω πάγο, χαπακώνομαι , κι ελπίζοντας να περάσει... σερνομαι ,
οταν ξυπνω ισα ισα προλαβαίνω να παω να φερω το νασο για μάθημα.
Με το αυτοκίνητο δε νιώθω καλά αλλα σφίγγω τα δόντια και λέω στον εαυτό μου να προσέχω.
ο ήλιος βαράει απέναντι και συνειδητοποιώ ότι χάνω κάποια καρρε απο το roadmovie. το πεζοδρόμιο πλησιάζει , δεν το αποφεύγω ικανοποίητικά ,και μετα σα να χάνω τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Η φασαρία του σκασμένου λάστιχου και το απότομο του φρένου αναστατώνουν το Νασο, αρχίζει τη γκρίνια.
Δεν έχω μαζί μου κινητό, οδηγω μεχρι το κοντινο περίπτερο και ζητάω βοήθεια απο το συζυγο. Με μουσική στο αυτοκίνητο και χωρίς να κατεβει (ούτε όταν αλλαζε το λάστιχο ) ο Νασούλης ηρέμησε.

Την επόμενη το αυτοκίνητο πάει με την οδική στο συνεργείο.
και σήμερα σκάει η λυπητερη: συστημα διέυθυνσης, ανάρτησης ,ψαλίδια , ζάντες, ρόδες και άλλες αγνωστες λέξεις κοστίζουν 1600 ευρωπουλάκια. πάνω απο ενας μισθος.
Να το φτιάξω ή να το πουλήσω;

"Σίδερα είναι , εσύ να εισαι καλα" .
ΑΝ ειχα χτυπήσει;αν ειχε πάθει κατι ο Νασος;
αν είχα πάθει εγω κατι;
πόσο αξίζει το ότι δεν εγινε το μοιραίο;
Αν είχα ακυρώσει το μάθημα , θα ήταν όλα ωραία και καλα;
την επόμενη φορά μπορει να μην είμαι εδω να το κουβεντιάζω το θέμα.
και έχω ενα σωρό εκκρεμμότητες....


* ο τίτλος ,απο ένα σχόλιο του χρήστου ρ. χτες ,στον παιδότοπο που βρεθήκαμε: " οταν δεν έχεις τις μαυρες σου έχεις καλες εμπνέυσεις"... τωρα εχω τις μαυρες μου.

ολοι σε πρόγραμμα

Μεσημέρι, ο Νασος τρώει μακαρόνια όπως το παιδάκι στην εικόνα που χρησιμοποιούμε για το πρόγραμμά του ( με τα χεράκια) λες να φταίει η αυτή εικόνα που τρώει μόνο finger food??

H γιαγια συνεχίζει το φαγητό , ενω ο νασος έχει σηκωθεί. Το πρόγραμμά του ( το φορητό) λέει ακομα "φαγητο" και ο ζογκλερ θέλει να ανεβει στους ώμους της γιαγιας για να μελετήσει τα υπάρχοντα του πάνω μερους του ψυγείου.

Αφου η πρωτη προσπαθεια να την τραβήξει απο το χέρι δεν αποδίδει, (θελουμε να συμβιβάζεται και με το "περιμενε"), παιρνει το πρόγραμμα, ερχεται στη γιαγια και μπροστά της βάζει το "φαγητο" στο "ΤΕΛΟΣ".!!!

Ειναι η πρώτη φορά που ο νασος αυτόνομα και ανεξάρτητα και αυθόρμητα δηλώνει το τέλος μιας δραστηριότητας!

υπάρχει σκεφτομαι και μια πιθανότητα να ήθελε να πει " τελείωνε κι εσυ με το φαγητό σου" .

Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι είναι ενα μεγάλο βήμα .