Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

παμε διακοπες

ετοιμαζω κάρτες - πλοίο , καμπίνα, σαλόνι , θα πάρω και εκτυπωτή για ότι προκύψει.
Τραγουδάκια χριστουγεννιάτικα για το αυτοκίνητο .
επιλέγω παιχνίδια για τις "διακοπές"
παρακαλώ να μην έχει απαγορευτικό
και μια μεγάλη προσευχή να περάσουμε καλά
με χαρά και υγεία

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

FLOORTIME- η κοινή λογική !!

Πως να δουλέψουμε με τη φιλοσοφία του floortime.... αντιγράφω απο τις σημειώσεις μου για να ξεκαθαρίσω τις βασικές αρχές αλληλεπίδρασης με το παιδί.Είναι πολύ σημαντικο να διασκεδάζουν και οι δύο και το παιδί να νιώθει ασφάλεια.Δεν του επιβάλλουμε το δικό μας παιχνίδι, το βοηθάμε να διευρύνει το ΔΙΚΟ του παιχνίδι.


  1. Αναρωτήσου: Τι θέλει ;( όχι το παιχνίδι των 10 ερωτήσεων, ακολουθησε το παιδί

  2. ψαχνε την πρόθεση του ( τι θέλει να κάνει;)

  3. διευκόλυνε τη δράση του. Πώς μπορείς να το βοηθήσεις να κάνει αυτο που θέλει;

  4. χρησιμοποίησε αισθητηριακά ερεθίσματα για να υποστηρίξεις το παιδί, ενθάρυνε το
    ( ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΕΙ, ΤΟ ΒΟΗΘΑΩ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ)

  5. πρόσθεσε ήχο ή πράξεις στη δράση του παιδιου ώστε η αλληλεπίδραση να ΑΥΞΆΝΕΙ αυτα που θα κερδιζε παίζοντας μόνο του.

  6. Εστίαζε στην εμπλοκή σου με στόχο να επηράσεις τις πράξεις του παιδιου

  7. να ενισχύσεις την ικανότητά του να προβλέπει να αντιμετωπίζει και να προσαρμόζεται

  8. οι όποιες φωνούλες/ήχοι του παιδιου να αντιμετωπίζονται με φροντίδα

  9. αντιμετώπισε ΚΑΘΕ ΔΡΑΣΗ του παιδιού σα να έχει πρόθεση και σκοπο αλλά μη θεωρεις ότι το να σε αγνοει εχει σκοπο να σε πληγώσει, σκέψου τις ιδιαιτερότητές του.
ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ;

τραβάμε σε μάκρος την κάθε αλληλεπίδραση

  • παρεμποδίζουμε παιχνιδιάρικα ( be playfully obstructive)

  • κανουμε το χαζό

  • κάνουμε το ανοιγοκλεισιμο ενός ντουλαπιου π.χ να κρατησει 5 λεπτα

  • δίνουμε πάσες

  • σχολιάζουμε (μόνο για να συνεχιστει η αλληλεπίδραση. όχι "μπράβο" και τελειώσαμε...

  • ρωτάμε ( ανοιχτου τυπου ερωτήσεις αν γίνεται)

  • σπάμε τις εντολές σε μικρά κομμάτια

ταυτόχρονα

  • χρησιμοποιούμε απλή γλώσσα

  • σιγουρευόμαστε οτι το παιδι βλέπει αυτο που ακούει

  • μέτρια ταχύτητα λόγου

  • αφηνουμε 10 δευτερα χρόνο να αποκριθει το παιδί

  • ο λόγος είναι ακουστικο ερέθισμα που κινείται στο χώρο ( επαια πτερόεντα) - οι χειρονομίες και η επίδραση ( affect - έκφραση του προσώπου, τόνος φωνής) κρατανε περισσότερο και δίνουν νόημα

  • ΠΕΡΙΜΕΟΥΜΕ!!

... ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΙΣ ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

καμμια σχεση με rainman!

οι εικόνες εχουν απόσταση λίγα λεπτά της ωρας.... Η κουζίνα μεταμορφώνεται ανάλογαμε το αντικείμενο που θέλει να πετάξει. Το χαρτι κουζίνας και οι εφημερίδες είναι το λιγότερο αθόρυβο. τα φυστίκια απο την άλλη ειναι πολλά ... δοκιμασα να τα μαζεψουμε ενα ενα με το κολποτου κουμπαρα ( μ'αυτο εμαθε να στέλνει φιλάκι)... αλλά κουράστηκε. Σκαρφάλωσε λοιπον στον πάγκο και πήρε να μασουλαει το τυράκι του....

Δε ξέρω γιατι προτιμα να το κάνει αυτό. ίσως γιατι το επιτρέπω...

προκειμένου να ανταλλάξουμε ένα βλέμμα/χαμόγελο/ χειρονομία δεν υπολογίζω τους κανόνες.Δε μπορω να του απαγορεύω διαρκώς. Μήπως τελικά εχουν δίκιο κάτι φαρμακόγλωσσοι που λένε πως δεν είμαι καλή μαμα?πιστεύω ότι είναι ακομα πολύ μακριά μου το αστεράκι μου ,και νιώθω ότι πρέπει εγώ να μπώ στον κόσμο του , αφήνοντας τους κανόνες του δικού μου κόσμου.

Σε ένα παιδικο βιβλιαράκι έλεγε "δεν πειράζει να τρως μακαρόνια με τυρί στη μπανιέρα" ... ποσο μάλλον ένα σνακ στον πάγκο της κουζίνας..
Ξεκίνησα να γράφω με αφορμή την εικόνα "τάξης και νομου"που είδα στης Μαρίας. Ηθελα να πω οτι εμάς ( τέκνο και μαμά ) η τάξη μας αφήνει παγερά αδιάφορους...αν και θάθελα να τόχουμε λίγο το νοικοκυριλίκι αυτού του είδους μέσα μας για να το χαιρόμαστε όταν συμμαζεύουμε, και να μη μας είναι αγγαρεία.
Σήμερα άκουσα ένα πολύ καθαρό "ΟΧΙ" όταν τραγούδησα το 'μαζεύουμε' που ειναι το συνθημα για να κατεβει και να μου δωσει στο χέρι ολα οσα πεταξε.κι αυτο ειναι κάτι. κάτι άλλο απο το να μάθει να τρώει (πάντα) στο τραπέζι.
προσπ'αθησα να περιορίσω το πέταγμα πραγμάτων σε άλλα πλαίσια, αλλα είναι τόσο ισχυρή η ενίσχυση απο τις "ρίψεις-απο-παγκο-κουζίνας" ... ΔΕΝ υποκαθιστούνται.Μόνο η χρήση τους σαν επιβράβευση φαίνεται να παίζει,υπο την προυπόθεση όμως ότι δε θα μπορεί να εξασκήσει το άθλημα όποτε θέλει. και αυτο μας οδηγει πάλι στην ανάγκη ολοήμερου προγράμματος......
Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όσους μου δίνουν κουράγιο.θυμήθηκα και ένα παλιό της Μαριλένας και λεω να αναζητήσω το " συμπαθέστατο εγχειρίδιο"

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

διαφορα σκόρπια

Επιστροφη στη ρουτίνα μας.Κάναμε άλλη μια αξιολόγηση. Στη μέση του τεστ ο νασος έπρεπε να παίξει με ενα αυτοκινητάκι. αυτό ηταν . το πηρε στο χερι και κατέβασε τα ρολά.
Η ανάγκη για πρόγραμμα αδήριτη. πρότασεις απο την ομάδα της παιδοψυχιατρικης του Αγια Σοφία,
  • να πάρουμε εργοθεραπευτή στο σπίτι καθε μέρα τουλάχιστον μια ώρα. είναι επείγον να περιορίσουμε το επαναλαμβανόμενο στερεοτυπικο παιχνίδι του νασου.
    Είμαστε σε αναζήτηση.
  • να επιμείνουμε στην οδοντόβουρτσα γιατι θα βοηθησει αισθητηριακα ( απευαισθητοποίηση ) το θέμα με την άρνηση του στις νέες γεύσεις.
  • Σε καμμια περίπτωση δε σταμτάμε το pecs. Να προσθέσουμε ρήματα με ανάγκες όπως πεινάω διψάω κτλ και πρόσωπα .( να μπορει να πει "θελω το μπαμπα" )
  • να βάλουμε τους διαφορους λογοθεραπευτές που ασχολούνται με το Νασο να συντονιστούν.

Διάβασα στο πλοίο το αδερφοβιβλίο. ( ευχαριστω Μαριλένα!!) Πολύ καλό και χρήσιμο. εχω βάλει διάφορα στην Τodolist , αρκετα τα είχαμε ανακαλύψει μόνοι μας.Σημειώνω ένα λάθος που έκανα : οταν ο νασος διαλύει το δωμάτιο της Τονιας το μάζεμα πρέπει να το κάνω εγω αν δεν το κάνει αμέσως ο ίδιος, γιατι αυτό χαλάει τη σχέση τους ( σε απλά ελληνικα).

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

στο προγραμμα!


το πρωι ξύπνημα με κλάμα. υποθέτω οτι κάτι ενοχλει στην κοιλια του.
πάμε μαζι για τσισάκια. αφου ηρεμήσει, ζητάει τυρι, πατατάκια , χυμο και μετά dvd.
φτιάχνω το προγραμμα της μετάβασης.
του δείχνω ότι η τηλεόραση τελείωσε ( βάζω εγω την καρτα στο φακελάκι "ΤΕΛΟΣ" και τώρα "ΠΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ" . μου δίνει το χεράκι και πάμε.
Φτάνουμε στο σχολείο.
εγω : Φτάσαμε! τώρα μπορεις να παίξεις στην αυλη. Μαζί δείχνουμε την καρτα αυλή και βάζουμε το σχολείο στο "ΤΕΛΟΣ" .Πηγαίνει και πετάει χουρμάδες απο τα κάγκελα.( είναι κάτι που επιτρέπεται και του αρέσει).
Χτυπαέι το κουδούνι. Πάω κοντά του με το πρόγραμμα. Πάλι εγω βγάζω την καρτα "αυλη" και του λέω "τελείωσε ΄η αυλή", τωρα "ΠΡΟΣΕΥΧΗ". Με πήρε απο το χεράκι και πήγαμε στην προσευχη. Ηρεμος και χαμογελαστος , έκανε και "γεια" στο Γιώργο που ήταν δίπλα του.
Τελος προσευχής. Πάλι εγω βαζω μπροστά του την κάρτα "προσευχη" στο "ΤΕΛΟΣ¨.
Τώρα στην τάξη. Δείχνει με χαρά την εικόνα απο την τάξη του και χεράκι με τη δασκάλα μπαίνει στό κτίριο.

Νιώθω καλά.Ελπιζω να μην ήταν τυχαίο, θα δείξει.Σιγά σιγά θα το κάνει μόνος του.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

kit kat



  • σταματηστε τον κοσμο να ξεκουραστω.

  • ο κοσμος θα συνεχισει να γυρναει ακομα κι αν εγω φυγω απο δω.

  • τικ -τακ ,τικ -τακ το ρολοι χτυπα και ο χρονος περναει

  • το κιτ κατ είναι το αντιθετο του τικ τακ.( μια μια λεξη διαβασμενες ανάποδα)

  • ενα κιτ κατ θελω,να οργανωθω. μπορω;

  • η ζωη ειναι αυτο που μας συμβαινει οσο κανουμε ονειρα για το μέλλον.

  • δεν ευθυνομαι για το προπατορικο αμαρτημα.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

εξατομικευση και τα μυαλα στα καγκελα!

διαβάζοντας τα email των σχολικων μονάδων ,πέφτω πάνω σε έ να απο τη σύμβουλο ειδικής αγωγής, που ζητάει να της στείλουν οι εκπαιδευτικοι των ΣΜΕΑΕ λίστα με τους στόχους τους.
ΔΕ ξέρω να γελάσω ή να κλάψω!
έχω κάνει φύλλο και φτερο το αναλυτικο προγραμμα που προτείνει το ΠΙ για τα παιδια με αυτισμο. με βρίσκει σύμφωνη σε όλα σχεδον 100%. ειναι μπλαμπλα λενε κάποιοι. εμένα μου φαινεται πολυ συγκεκριμένο.

προβλέπει μεταξύ άλλων
  • την εκπόνηση ενος εξατομικευμένου προγράμματος για κάθε παιδι με βάση μια αξιολόγηση της κατάστασης του σε κάθε τομέα.
  • την παράδοση του προγράμματος αυτου ( το ονομαζει ΕΑΠ - εξατομικευμένο αναλυτικο πρόγραμμα) σε γραπτη μορφη στους γονεις
  • την υποστηριξη όλων των δραστηριοτήτων με οπτικές νύξεις και αναπαραστάσεις
  • στην κατηγορία "προαπαιτουμενες δεξιοτητες" περιλαμβάνει την ικανόττητα να ακολουθειο το παιδι οπτικο προγραμμα ( ατομικο)
  • και αλλα ωραια ,που σε κανουν να λες αυτο ειναι ενα καλο σχολειο για το παιδι μου.

στην πράξη, εχουμε κανονίσει να βρισκόμαστε καθε παρασκευη μεσημερι με τις δασκάλες για να ταλέμε και να μην τις ζορίζουμε με "χαρτουρες" κτλ.

Αυτη την παρασκευη, το θέμα συζήτησης ήταν ΑΝ χρειάζεται ο Νασος οπτικο προγραμμα αφου μια χαρα καταλαβαινει τις ρουτίνες του σχολειου.το παράξενο ειναι ότι οι δασκάλες δεν έβλεπαν τη χρησιμότητα...

το να ακολουθει προγραμμα ο νασος είναι κάτι που δεν το έχω καταφέρει ακόμα,και έλπιζα στη βοήθεια τους.

τωρα ειμαι πάλι στη θέση να νιώθω οτι πρεπει αφενος να τα κανω ολα μονη μου,και αφετερου να εξηγω τα αυτονοητα!!!

η εννοια του εξατομικευμένου ειναι πολύυυυ παρεξηγημένη!για μερικους σημαινει απλα "ό,τι κάτσει". και εξηγουμαι: δεν έχω αντίρηση ,μπορει να ακολουθουν αυτη τη θεωρια του floortime ( δεν εχω διαβασει σχετικα ,απο κατι σχολια στης μαριας το ακουσα) Αυτο σημαίνει οτι δεν ξέρουμε τι προσπαθούμε να διδάξουμε; ειναι τόσο περίεργο που θέλω ναξέρω τι θαπροσπαθήσει να μάθει το αγόρι μου αυτή τη χρονιά;

Χωρίς αξιολογηση ( γραπτη και μετρησιμη) των δεξιοτητων επικοινωνιας αμφισβητείται το pecs ... χωρις να ιεραρχησουμε τους στοχους ( τι είναι πιο σημαντικο για το Νασο, επικοινωνια=να απευθύνεται σε άτομα και να ζητάει αυτα που έχει ανάγκη ή αυτοεξυπηρέτηση=να τα κάνει όλα μόνος του και να μη μιλάει σε κανέναν;;) του μαθαίνουμε να παίρνει μονος του το χυμο ,που ειναι μια απο τις 5-6 λεξεις που χρησιμοποιει για να ζητησει ενισχυτη στο σχολειο!

θελω να ελπίζω ρε γαμώτο, αλλα κουράζομαι!!!!!!!

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Μαμα 2 παιδιών


Η πριγκίπησσά μου. Η Δευτέρα δημοτικού είναι πιο δύσκολη απο την πρώτη. πέρσι ήμουν σταρ, φέτος άστα να πάνε.

Το καμάρι μου, δυσκολεύεται φετος.
και το παράπονο : "είχες πει θα παιζαμε μαγαζάκι ( σ.σ. ασκηση για να μαθουμε τα ρέστα ) μιση ωρα καθε μερα. Μια θελεις να μαγειρέψεις,μια να φτιάξεις κάρτες για το Νάσο, μια κλαίει ο Νάσος, μονο με μενα δεν ασχολείσαι!"
προσπαθει να καταλαβει, να δεχτει οτι ο αδερφός χρειάζεται περισσότερη προσοχή, προσπαθεί να είναι τέλεια, και το πόσο ζορίζεται είναι κάτι που μόνο το φαντάζομαι . και με τρομάζει. Παλέυω για την ισορροπία, να μην έχω υπερβολικές απαιτήσεις. στο κατω κατω ενα 7χρονο παιδάκι ειναι κι αυτο, δεν είναι ενήλικας!
Αυτη η βδομάδα θα είναι η πειραματική με τον αποκλειστικό χρόνο για τη μικρη πριγκίπησσα.Να δούμε!

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

δεν ειναι Δευτερα σημερα

κι όμως μοιάζει με Δευτέρα.Τετάρτη μπήκε βδομάδα βγήκε έλεγε ενας φίλος παλιά. Τα κεφάλια μέσα, και συνεχίζουμε.
Με τα καθημερινά μας... πως να φτάξουμε εικόνα- υπόδειξη για την πρωινή προσευχή στο σχολείο.Το άγχος μετάβασης που εμφανίζει ο Νάσος όταν πρεπει να αφήσει μια ευχάριστη δραστηριότητα για να εμπλακεί σε κάτι άλλο μειώνεται σημαντικα αν του δείξουμε μια εικόνα απο αυτό το "αλλο". Η προσευχη ομως είναι κάτι δύσκολο. πρέπει να μένει όρθιος σε συγκεκριμένο σημείο της αυλής, να περιμένει να κανουν όλοι το σταυρό τους, και μετά να μπει στην τάξη του. αυτο που αφήνει πίσω του ειναι το παιχνίδι στην αυλή του σχολείου.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

και η δικη μας; ποια ειναι;


ωραια, η αλλη ειναι των άλλων. και η δική μου; ποια είναι η δική μου ζωη;

...είναι όλες οι επιλογές που έχω κάνει και συνεχίζω να κάνω,ακόμα κι όταν επιδίδομαι στο χαλαρωτικό μου στρουθοκαμηλισμο.
...Ειναι οι ρόλοι που επέλεξα ή αναγκάστηκα να πάιξω (Μαμά, εργαζόμενη , συζυγος, ανθρωπος, γυναίκα) και η σειρά στην οποια τους βάζω ανάλογα με τις αντοχές μου και τις προτεραιότητες μου.

...είναι οι άνθρωποι που με αγαπούν και αυτοι που αγαπάω. και ειναι και αυτοι με τους οποίους σχετίζομαι αναγκαστικά.ειναι αυτοι που με στηρίζουν και αυτοί που δηλητηριάζουν τις μέρες μου. μιθριδατισμός δε λέγεται αυτο το κόλπο με τις μικρες καθημερινές δόσεις δηλητηρίου; στο τέλος δε σε πιάνει λενε.

θελω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Να βλέπω το καλό στους ανθρώπους, να καταλαβαίνω.και το παλευω που με πειραζει οταν δεν κανουν και οι αλλοι το ιδιο.


στο γενικό μοτίβο των υπαρξιακών μου, μια σκέψη του ΣΚ :


  • μια φίλη, που όταν η απλήρωτη ΔΕΗ της χάλασε τα σχέδια σπιτικής γιορτής , αντί να καλύψει τα χρέη προτίμησε να ξοδέψει για να διασκεδάσει έξω.Λιγα χρόνια μετα η αρρώστια της κλέβει τη μνήμη, της ανακατεύει το λόγο και απειλει την ποιότητα της ζωής της.Χαίρομαι για όσους δεν αφήνουν κενά στη ζωή τους.Το πεπερασμένο της ύπαρξης μας αναγκάζει να μη χάνουμε χρόνο και ενέργεια.Μόνο όσο χρόνο παίρνει να το καταλάβουμε.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Γενέθλια στο σχολειο

ΟΚ. ως γνήσιος γκαντεμόσαυρος εμεινα χωρις φωτογραφικη μηχανη την κρίσιμη στιγμή. Ενα κινητο με λίγο πειραγμένο φακό βοήθησε για να σας μεταφέρω το κλίμα της γιορτής.

1. τα γενεθλια έχουν τούρτα και κεράκι
Μια και η τούρτα είναι κάτι που αφήνει το Νάσο παγερά αδιάφορο,το κεράκι στήθηκε πάνω στο σταφιδόψωμο. Με λίγη εξωτερική βοήθεια απο άλλα πρόθυμα πεντάχρονα καταφέραμε να το σβήσουμε 3 φορές ,μέχρι που το εμπεδώσαμε.




2. στα γενεθλια κερναμε νοστιμιές τους καλεσμένους
Ο Νάσος μοίρασε σε όλα τα παιδάκια πράγματαπου ο ίδιος αναγνωρίζει ως νοστιμιές: Σταφιδόψωμα και Χυμο! το πληθος τους ηταν τετοιο που παρείχε ικανό αριθμό επαναλήψεων ώστε οι τελευταιες να γίνουν αυτόνομα!





3. Στα γενέθλια χορεύουμε.
Είτε με καθοδήγηση απο τις δασκάλες μας,είτε αγκαλίτσα με τους γονείς, χοροπηδήσαμε σε γνωστούς και άγνωστους ρυθμούς. Στάθηκε ακατόρθωτο να πιάσει χεράκι στους χορους τους κυκλωτικούς. Το ερμηνεύω ως έλλειψη οικειότητας με τα συγκεκριμένα παιδια, γιατι πέρσι το είχαμε καταφέρει στον παιδικό σταθμο.


Ο μικρούλης μου το διασκέδασε, όσο γινόταν.
Συγκινητικό το δωράκι απο τους καλεσμένους, κλασικό σε νηπιακα γενέθλια, ένα "βιβλίο" με μια ζωγραφιά απο τον καθένα.
Μοιράσαμε και αυτα τα σφυριχτρακια που εκτείνονται. Τα δαιμόνια 5χρονα αφαιρεσαν το χαρτι και εφτιαξαν εκκωφαντικες τσαμπούνες. Αυτο προς στιγμή μας έστειλε στον καναπέ, με μια υποψία γκρίνιας,αλλα γρήγορα συνθίσαμε το θόρυβο και απολαύσαμε το υπόλοιπο της γιορτής.Το άγχος μου για μια γιορτη χωρις νόημα για το νάσο διαλύθηκε στο ευτυχισμένο του χαμόγελο.Τέλος καλό όλα καλα. Πάμε για άλλα!









Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

αντε να λύσουμε





Το πλοιο ειναι ακομα εκει.Ο καιρος έχει φτιάξει.Γιατι δε σηκώνεται να φύγει;Αναρωτιέμαι...ισως εκει που πάει ξέρει ότι δε μπορει να φτάσει και αναβάλλει το ξεκίνημα.Ισως ειναι αυτο το μουδιασμα στα πόδια που νιώθουμε καμμια φορα οταν ατενίζουμε μακρινούς και (με τα τρέχοντα δεδομένα) απιαστους στοχους: πριν πάρουμε την απόφαση να κάνουμε το πρωτο βήμα.

Σημερα βιωσα μια κρίση άγχους ανάλογη με αυτες που περνάει ο μικρουλης μου ειμαι σίγουρη. Έχει Γενέθλια.Στο σχολειο γιορτάζουν τα γενέθλια με τούρτα κεράκι και το τραγούδι των γενεθλιων απο τα παιδια των 2 νηπιαγωγείων ( του ειδικου και του "κανονικου" που συστεγάζεται).Για το Νασο τα γενέθλια δεν σημαίνουν κατι. Το να τον βάλουμε να σβήσει το κεράκι μου φαίνεται μια διαδικασία με αμφίβολο νόημα. Το να κεράσει όμως ένα ένα τα παιδάκια που θα του ευχηθουν ειναι μια διαδικασία αλληλεπίδρασης που νομίζω οτι θα του πει κάτι. αποφασίσαμε λοιπον να σβήσουμε κεράκι στο σταφιδόψωμο και να κεράσουμε χυμούς.Μέχρι να το βρουμε όμως αυτο το σχήμα εγω ειχα ταχυπαλμία, μια αγωνία για το τι ακριβως θα γίνει πως θα το κανουμε ποιος θα κανει τι .... Τωρα που ξερω τι θα γινει εχω ηρεμήσει.

Φωτορεπορταζ αυριο .

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Τα φωτα μη σε κλέβουνε

των πλοιων των μεγάλων
αυτη για μας ειναι η ζωη
η άλλη ειναι των άλλων ....

Μου αρεσουν αυτες οι μέρες, που έχει βρέξει το βράδυ και η ατμόσφαιρα είναι καθαρη.
Βλέπω απο το μπαλκόνι μου ενα πλοίο που περιμένει να φτιάξει ο καιρός για να φύγει.έχει ρίξει μια άγκυρα, και ο καιρός το στρίβει αργά και σταθερά.Το βλέπω μια προφίλ μια ανφας.
όμως είναι πάντα εκει 2 μερες τωρα. σημερα φαίνονται οι λεπτομέρειες.
Η θάλασσα έχει ενα υπέροχο καθησυχαστικό μπλε.
Χαμογελώ. θα τα καταφέρουμε. Θα ζοριστούμε λίγο παραπάνω , αλλά θα τη βρούμε την άκρη.
Καλή μας μέρα, καλό φθινόπωρο!

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

επικοινωνία - τα βασικα

εχω κουραστεί να απαντώ στην ερώτηση " μηπως το Pecs εμποδίζει το Νασο να μιλήσει γιατι βολέυεται; " Απαντω ότι το PEcs είναι το σύστημα για να επικοινωνει. Μπορει να το χρησιμοποιησει για να εκφραστεί.Αν του το στερήσεις είναι σα να φιμώνεις ενα παιδί που έχει λόγο.Προσπαθώ λοιπον να ξεκαθαρίσω τα βασικα:
Η επικοινωνία είναι διπλής κατεύθυνσης.
  • το παιδι να μπορει να εκφράζει τις ανάγκες του ( χρηση της επικοινωνίας)

  • να καταλαβαίνει ποτε και πως επικοινωνούμε εμεις μαζι του.( κατανόηση )

Θα ηταν υπέροχο να αναπτύσσονταν μαζι και αυτόματα και οι δυο δεξιότητες.όμως αυτο δε γίνεται.Διδάσκουμε χωριστα τη χρήση και την κατανόηση του λόγου. Η χρήση του λόγου έχει δυο βασικές λειτουργίες
1. το αίτημα ( π.χ. το παιδάκι που λεει στη μαμα "γάλα!" το λεει για να ζητήσει και να παρει γαλα , η ενισχυση ειναι απτή, το ιδιο το αντικειμενο)
2.το σχόλιο ( π.χ. το παιδάκι που βλέπει ενα σκυλί και λέει"σκυλάκι!" κανει ένα σχόλιο, περιμένει να πει η μαμα "ναι ,ωραίο σκυλάκι" η ενισχυση ειναι η κοινωνικη αντίδραση της μαμας)
Για τα παιδια με αυτισμο η κοινωνικη ενισχυση δεν είναι και τοσο αποτελεσματική, γι αυτο ξεκιναμε διδάσκοντας τους να κανουν αιτήματα.Οταν δεν έχουν λόγο , τα εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας όπως το Pecs είναι ενα must.Δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη του λόγου. Διδάσκουμε λόγο μεσα απο τη μίμηση και ενισχύουμε διαφορικα τις αλληλεπιδρασεις στις οποιες χρησιμοποιειται ομιλία. Η ενίσχυση πρεπει να δίνεται στο παιδι σε κάθε περίπτωση που επικοινωνεί.Απλά θα είναι περισσότερη ΑΝ μιλήσει.

Με το εναλλακτικό συστημα επικοινωνίας, τα παιδια μπορούν να διδαχτουν τις βασικές δεξιότητες επικοινωνίας.Οι 9 βασικές δεξιότητες είναι οι εξής:

παραγωγικές :

  1. να ζητάει ενισχυτές( εκφράζει αιτήματα)
  2. να ζητάει βοήθεια
  3. να ζητάει διάλειμα
  4. να αρνείται ( να δηλώνει "όχι " με καποιον αποδεκτο τρόπο π.χ. κουνημα του κεφαλιου)
  5. να δέχεται (να δηλώνει "ναι" με καποιον αποδεκτο τρόπο π.χ. κουνημα του κεφαλιου)

και αναγνώρισης :

  1. Να περιμένει
  2. να ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα που δείχνουν αλλαγη- μετάβαση απο μια δραστηριότητα σε μια άλλη
  3. να ακολουθει λειτουργικές εντολές (που εχουν καποιο αποτέλεσμα για το παιδί - οχι για ας) οπτικες και ακουστικές
  4. να ακολουθει οπτικό πρόγραμμα

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

με το δικο μας τροπο


To αγαπήσαμε πρόσφατα,αν και φιγουραρει καιρο τωρα στο δωμάτιο.Αιτία της στροφής οι ασκήσεις ακουστικής μνήμης με την εργοθεραπεύτρια.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι αυτα τα ξυλάκια ειναι πολύ ελκυστικα αντικείμενα για να χωθουν πισω απο τα κρεβάτια , κι έτσι σφυροκοπάμε ( κυριολεκτικα) τα τυμπανα με μολύβια/ με τα χέρια και ότι βρεθεί.
Επίσης πολυ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα τύμπανα ταλαντώνονται και μπορείς λυγίζοντας τα να προκαλέσεις και επιπλέον θόρυβο .


Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

απολαύσεις


πετάμε πετραδάκια. μικρα και μεγάλα.φυλλαράκια,κλαδάκια...ότι βρουμε τριγυρω ψαχνοντας μεπροσοχη.
τιποτα δε συγκρίνεται με το μεγάλο μπλουμ αριστερα.
οταν ετοιμάζεται να ξεκολλησει τα βραχια για ακομα μεγαλύτερη ευχαρίστηση , φευγουμε

Ασπιρίνη

για να δείξει την αναγκαιότητα των εξετάσεων και να μας κάνει να νιώσουμε ανεπαρκείς και αδαείς γονεις η θωμαίδου χρησιμοποίησε τη φράση " φυσικά θα συνεχίσει τις θεραπείες εργο λογο κτλ αλλά είναι σα να δίνουμε ασπιρίνη, πρεπει να δουμε αν υπάρχει οργανικό πρόβλημα"
με χαλασε πολύ αυτη η φράση.
Η ίδια ήταν που μας έλεγε ," δε θα δείξουν τίποτα οι εξετάσεις, θα τις κανουμε χαλαρά όποτε μπορει το παιδι , μην το τρομάξουμε ακόμα"
Τωρα ξαφνικα πρεπει να το τρομάξουμε ; Εγω δεν ειχα καταλάβει οτι τα 5 χρονια ειναι ενα όριο, δε μου το ειχε καταστησει σαφες απο την αρχη και τωρα νιώθω Μ#$^%^&$ που δεν κάναμε νωρίτερα τις εξετάσεις.

άντε τωρα να δουμε που και πότε θα γίνουν .....

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Αθήνα- απολογισμός


Η επίσκεψη αστραπη στη Θωμαίδου ειχε τα εξης συμπεράσματα:
1. επιβάλλεται να κάνουμε άμεσα τις εργαστηριακες εξετάσεις όπως
μαγνητική εγκεφάλου, εγκεφαλογράφημα με στερηση υπνου , αμινόγραμμα αίματος ούρων , υπέρηχο θυρεοειδους,και α/α ακρας χειρος για ΟΗ. ( Ερώτημα : που να τα κανουμε ολα αυτα; να κλεισουμε ραντεβου στο Παιδων ή έξω?)
2. Είναι παράξενο (;) που 5 χρονων δεν εχει ακομα βγάλει λόγο λειτουργικό
3. σημερα θα τρέξει το αδερφάκι μου να πάρει τη γνωμάτευση της για να συνεχίσουμε τα εργο-λογο κτλ με συμμετοχη του ταμείου μας.

Κατα τα άλλα:
Το όλο ταξίδι είχε πολυ περπάτημα, μετρό και ηλεκτρικο που άρεσαν πολυ στο Νάσο, ο οποίος φώναζε χαρούμενα ( ή αγχωμένα) σχεδόν σε όλες τις διαδρομές με αποτέλεσμα να μας κοιτάνε κάπως οι αλλοι επιβάτες.

Πετάξαμε και πετραδάκια στο Λιμάνι του Πειραια.

Το μεσημέρι καθήσαμε για φαγητό στο "ουζερί του Λακη "στην πλατεία Βικτωρίας. Ο Νασος ξεπερασε τον εαυτό του σε χρόνο καθίσματος στο τραπέζι. Φυσικά καποια στιγμή σηκώθηκε να χοροπηδήσει και μια κυρία δίπλα του είπε χωρις να γυρίσει καν να τον κοιτάξει " Δεν είναι παιδικη χαρά εδω παιδάκι μου".Αφου εκανε μια δυο βόλτες στον πεζόδρομο με το μπαμπα, ξανακάθησε να φάει τα πατατάκια του στο τραπέζι.Μετα εκανε ενα γυρο απο όλα τα τραπέζια και όταν δεν αντεχε να κάτσει άλλο φύγαμε. Σε όλο αυτο κατάφερα να πω και δυο κουβέντες με μια παλια φίλη, που οταν βρισκόμαστε συνεχίζουμε απο κει που είχαμε μείνει...

Τελικα, πρέπει να συνεχίζουμε να κυκλοφορούμε μεσα στον κόσμο αγνοώντας τα σχόλια και τα βλέμματα.Νομίζω ότι του κάνει καλό.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

αρνητικη ενισχυση

Το να μπορεις να μαθάινεις απο τα λάθη σου δουλεύει μετα τα 12!
πιο πριν τα παιδακια μαθάινουν καλύτερα με θετική ενίσχυση.
ένα μπράβο ή ένα δωράκι χρησιμευει πιο πολυ στη μάθηση απο μια πρατήρηση.
περισσότερα εδω.
(Αυτο εξηγει γιατι ο ΝΑσος εξακολουθει να σκαρφαλώνει στον παγκο της κουζίνας και να πετάει ότι ελαφρυ βρεθει μπροστα του, παρόλο που του λέμε "οχι " και "μη".
Τι να κάνω; να λέω μπράβο μωράκι μου που δεν ανέβηκες ακόμα;
Μια θεωρητικη λύση ειναι να περνάει καλύτερα οταν δεν σκαρφαλώνει αλλα .... πως θα γίνει αυτο;
ειναι αυτιστικος και καποιες συμπεριφορες ειναι μερος του εαυτου του.
τυχαια ειδα σημερα αυτο.Χωρις να υπογραφω το ολο θεολογικο πλαίσιο ,αντιγραφω ενα κομματι που το εχω δει και αλλου : Αν ηταν τυφλος, θα σχολίαζα οτι δεν τα καταφέρνει να βλέπει;Γιατι μου ειναι δυσκολο να αποδεχτω τετοιες συμπεριφορες;

Και η θετική ενίσχυση πρέπει να είναι άμεση, οσο πιο μικρο ειναι συμπληρώνω εγω.
Παράδειγμα παρεξηγησης με το μεγάλο τέκνο:
"Τώρα που πηρα δώρο γενεθλίων το σπιτακι-με νεραιδες-και-ξωτικα , δε χρειάζεται πια να ειμαι ευγενικη!"
Το εν λόγω αντικειμενο φιγουραριζε ως στοχος στην κορυφή του πυργου με τα 20 σκαλοπατια , και κάθε σκαλοπάτι αντιστοιχούσε σε βραβείο καλής συμπεριφορας.

προς το παρον το αφησαμε.... μεχρι να την πεισω.






Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

ποσο πολυ σ'αγάπησα ...

ποτε δε θα το μαθεις...
στο αυτοκινητο χτες γυρνωντας απο τη δουλεια και μου κολλησε.
Βλέπω το παληκάρι μου, να επιμένει στα δικά του. θυμώνει , λυπάται με κριτήριο αυτα που ο ίδιος θέλει να κάνει.Κάνει αγκαλιτσες και φιλάκια όποτε του έρθει.Προσπαθω να σκεφτω ότι είναι ενας άνθρωπος που δεν είναι υποχρεωμένος να με αγαπά.θέλω να ειναι χαρούμενος στη ζωή του, τον λατρεύω. Πόσα απο ολα αυτα ειναι στο δικό μου μυαλό ομως;Στο δικό του; Ισως να μη μου πει ποτε "μαμα σ'αγαπω" .έχει αλλα σημαντικότερα για τη ζωη του να κατακτήσει.Μου αρκει (;) να νιώθει ασφάλεια δίπλα μου.
Φταίνε τα τραγούδια που με πηραν απ το χέρι...
ειναι μια κρίση εγωισμου μαλλον. Τα παιδια μας δεν είναι δικα μας.

Σήμερα πήγε χαρούμενος στο σχολείο.Η δασκάλα μου είπε ότι του αρέσουν πολυ οι γαντόκουκλες στο κουκλοθέατρο.θυμήθηκα δυο χρόνια πριν που δεν ήθελε ούτε να δει κουκλακια.Λέγαμε τότε - αγόρι ειναι φυσικο να μην παίζει με κούκλες.όταν καταλάβαμε ότι η σχέση με τις κούκλες εχει να κάνει με τη σχέση του με τα πρόσωπα γενικα, προσπαθήσαμε να βρούμε κάτι να συμπαθήσει σε κουκλάκι.Μεχρι τώρα το στοχο τον πετυχαιναν τα Playmobil.Μικρα, ευκαμπτα ακίνδυνα.πιο κοντα σε αντικειμενο παρα σε εμψυχο.
Μ αρέσει να διαπιστώνω την πρόοδο.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

θεραπευτες

Μετα απο ενα χαρούμενο γερμανικο(;) 3-5 διαλειμματάκι , ο πρίγκηπας κοιμήθηκε μεχρι τις 8.Το ξύπνημα δύσκολο. Ακόμα πιο δύσκολο να πειστει να βάλει κάλτσες και παπούτσια.
Πηγαμε με γκρίνια στο σχολείο.

η κοινωνική λειτουργος λέει αν το παιδι κανει εξω απο το σχολειο σε ιδιωτες εργο- λογο να μην κανει στο σχολειο.Για να μη μπερδευεται. την εχω ξανακούσει τη θεωρια και δε μπορω να την καταλάβω. Αν συνεννοουνται οι θεραπευτες να μην κανουν τα ιδια με δαφορετικο τροπο τι πειράζει;

το ιδιο διλημμα εχω και με τους λογοθεραπευτες που ηδη εχουμε 2. Δεν κανουν τα ιδια πραγματα.Το βλέπω απλα σαν μια ωρα παραπανω δομημενο μαθημα, και δε μπορω να καταλαβω αν αυτο τον μπλοκαρει με καποιο τροπο.

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Νιώθω

Χαρούμενη που αφιέρωσα χρόνο και έγινε όμορφο το πάρτυ γενεθλίων της -ριγμένης κατα τα άλλα - κορούλας μου.
εκνευρισμένη με αυτούς που πάνε στα σεμινάρια ειδικής αγωγής για την πιστοποίηση ως εξτρα προσόν .
θυμωμένη με τον εαυτό μου που δε μπορεί να βάλει τα ρημάδια τα όρια ωστε να εξασφαλίζεται η ευρυθμη λειτουργία της οικογένειας.
κουρασμένη και αρρωστη - μπορει να φταιει και αυτη η βρογχίτιδα που δεν έχω ακόμα αντιμετωπίσει με χημική βοήθεια.
ανεπαρκής γιατι όταν δεν νιώθω καλά στερώ απο τα παιδιά μου χρόνο και ενέργεια που θα μπορούσα να τους διαθέσω.

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

εμμονές - πεταμε αντικειμενα.

Βράδυ, έχω βγει για ενα τσιγάρο στο μπαλκόνι, ο Νασος μονος στην κουζίνα. Όσο κρατάει ενα τσιγάρο, το πάτωμα έχει γεμίσει με 40 καλαμάκια και διπλάσια χαρτάκια απο αυτά που βάζουμε μέσα τα τρουφάκια.
Διατηρώντας τη ψυχραιμία μου, βάζω κάτω ενα πιάτο και ένα ποτήρι,
και λέω " μαζέυουμε! τους κυκλους στο πιατο τα καλαμακια στο ποτήρι".
Το σύστημα πετυχαίνει αλλα ειναι πολλα, οπότε μοιράσαμε τη δουλειά.
ένα η μαμα, ένα ο Νασος. Κράτησε πολύ καλα τη σειρά του.
οταν τελειωσαμε, εβαλε τα καλαμάκια στον πάγκο της κουζίνας, ανέβηκε, και προσπαθούσε να τα πετάξει απέναντι , πάνω απο το ψυγείο.( απο κει δε μπορουμε να τα μαζέψουμε μαζι.

Το πρωι μετα τη χτεσινη βροχή είπα να κανουμε ζεστο καφε.Η έκπληξη ηταν στο ντουλάπι με τις κούπες. πίσω απο τις κούπες περίμεναν υπομονετικα να ανακαλυφθουν κομματάκια ψωμι, καλαμάκια και κεράκια γενεθλίων.

Είναι άραγε η ανάγκη να κρύβει πράγματα; ή προσπαθεί να αποφύγει το "μαθημα" που ακολουθεί μετα το πέταγμα στο πάτωμα;

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

διαγνώσεις

χτες βράδυ, τηλέφωνο απο μια φίλη.ένα συγγενικο της παιδάκι , πρώτη φορα στο νηπιαγωγειο ( χωρις προϋπηρεσια σε παιδικο- προνήπιο).Πάει , δεν ακούει , μιλάει μόνο του και τρέχει στα παράθυρα. Η νηπιαγωγός προτείνει εξέταση απο παιδοψυχολόγο, η διάγνωση αυτισμός.
οι γονεις ακουν για πρωτη φορα τη λέξη.Πανικός. τι κανουμε τώρα, που να το πάμε το παιδι, να τρεξουμε.

Η συμβουλή μας : ψυχραιμια.

Πόσα μας θύμισε αυτη η φάση...
τωρα θα αναρωτιουνται μηπως εγινε λαθος διαγνωση, αφου το παιδι δεν έχει όλα τα χαρακτηριστικα.Ερωτήματα , αγωνίες κι ένας γολγοθας - ή μαραθώνιος τους περιμένει.
Γιατί το κατάλαβαν τόσο αργα;

είναι τόσο μεγάλο το βάρος που πρέπει να σηκώσουν οι γονείς , να περπατήσουν στο τεντωμένο σκοινι ξέροντας πως απο κάτω δεν έχει δίχτυ.

Ο αρμοδιος του Δημου για το βαψιμο του σχολειου ειχε το θρασος να απαντήσει στο σύλλογο γονέων ότι " τα αλλα σχολεία εχουν προτεραιότητα, το ειδικο και μια βδομαδα να παει πισω δε χαλασε ο κοσμος"
Πόσους εκφράζει αυτη η άποψη; Φοβάμαι να απαντήσω.

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

κοινωνικοποίηση

Στο σχολείο η τετραδα ειναι ακομα στους κοσμους της. Λίγο δινουν σημασία ο ενας στον αλλο.
Πάμε παιδότοπο. Δεν έχει πολλά παιδάκια Δευτέρα απόγευμα.
Βρέθηκε ένα να μας ακολουθησει λίγο στο κυνηγητό.
Κυκλοφορει αναμεσα στα παιδάκια. Μπορει να κοιτάξει για λίγο κάποιο.
είναι χαρούμενος, τρέχει , σκαρφαλώνει, πεταει μπαλλάκια. Το ίδιο μπορεί να κανουν και αλλα παιδάκια.

εχουμε και λέμε:
1.ειμαστε ανάμεσα σε κόσμο και περνάμε καλα.
2.αυτο γινεται με ατομικές δραστηριότητες.
Υπάρχει κι ενας παιδότοπος που οι παιδοτοπίνες μαζεύουν τα παιδάκια και παίζουν ομαδικά παιχνιδάκια . Πέρσι προσπαθούσε να μπει στην ομάδα χωρίς να καταλαβαίνει τους κανόνες.Μηπως να καθιερώσουμε και μια βόλτα απο κει;

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

να την η Δευτέρα

που πλέει στον αέρα ...
μετα απο ενα γεμάτο ΣΚ ,Τσαγγαροδευτερα !
Ξεκινησαμε με χαρουμενα πηδηματάκια αλλά μολις φτάσαμε στην αυλή του σχολείου ηθελε να γυρισουμε πίσω.τελικα συμβιβαστηκε με τη τσουληθρα.
Ο πρίγκηψ ξύπνιος μετα της μανούλας απο τις 04:00.
σημερα θα μείνει ως τις 11 στο σχολειο, και θα ερθει και ο 4ος συμμαθητης.
ειναι το πρωτο test drive της ταξης με πλήρη σύνθεση. Αν παει καλά, απο αυριο σχολάμε 12.

Παρασκευη: 4-5λογοθεραπεια : είπε για πρωτη φορα, στο συγκεκριμενο μαθημα ,σωστα μια λεξη."γυαλια" , που αντιστοιχουσε σε γυαλια ηλίου.
υπερκινητικος , σηκωθηκε ισαμε 15 φορες στο 45λεπτο.
μολις γυρισαμε σπιτι κοιμηθηκε.
εργοθεραπεια 7:45 κεφατος. ταυτιση συμβολων. κανοντας μια διαδρομη πισω απο και πανω απο συγκεκριμενα αντικειμενα, εβαζε σ'ενα μεγαλο πινακα ,που ειχε στην κατω μερια ενα ρολοι ,με μαγνητακια τους αριθμους που δειχνουν τις ωρες του ρολογιου.
Εντυπωσιαστηκαμε που δε μπερδεψε το 12 ουτε με το 1 ουτε με το 2 .επισης εδειξε να καταλαβαινει τις εννοιες του χωρου.

Το Σαββατο ως "παπατζου" εκρυβα κατω απο ενα ποτηρι το αγαπημενο playmobil και... εδω ο παπας εκει ο παπας , ο Νασος εβρισκε που είναι το αντικείμενο του πόθου. Το ίδιο τεστ με αδιαφορα αντικειμενα δε δούλεψε.
αυτη ειναι και η βασικη δυσκολια. δε μπορεις να ελεγξεις αν έχει καποια δεξιότητα αν δεν υπάρχει κίνητρο να την χρησιμοποιήσει.
Τις συμφωνίες του τύπου " βρες το και μετα θα παίξεις" ενίοτε τις γραφει στα παλαιοτερα των υποδηματων του. Ετσι ειμαστε συνεχως σε αναζήτηση κινητρων.

Το απογευμα γιορτη του κρασιου. Η μεγαλύτερη επιτυχια ηταν που πείστηκε να ρίχνει τα πετραδάκια σε εναν κουβά με νερό και όχι στον κουβα με το μούστο που εβγαινε απο το πατητήρι.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

verbal vs physical prompt

ειναι καλύτερα να χρησιμοποιούμε σωματικη καθοδήγηση γιατι μπορουμε πιο ευκολα να την αποσύρουμε. δε συμβαίνει το ίδιο με τη λεκτική όμως.
ενα παιδι που μαθαινει να βάζει τα παπούτσια του , αν του πας το χερι να τα κουμπωσει,μπορει να μαθει πιο ευκολα να τα κουμπωνει μονο του,σε σχέση με ενα παιδι που εμαθε να περιμένει να του πουν "τωρα κούμπωσε τα παπούτσια σου".
αυτο γιατι στην πρωτη περίπτωση σιγα σιγα θα σπρωχνουμε ολο και πιο λίγο ενώ το λεκτικο μηνυμα είναι binary,υπαρχει ή δεν υπάρχει, δε μπορεις να το αφαιρεσεις γιατι ενσωματωνεται στη ρουτινα .

συμπερασμα: οταν ο πριγκηπας φαινεται να ετοιμάζεται για ..."σοβαρη δουλεια"
ειναι καλύτερα να τον αρπάζουμε και να τον οδηγουμε εκει που πρεπει χωρις πολλα λογια.
φυσικα μπορουμε μετα να σχολιασουμε και να ονομάσουμε αυτο που εγινε.

το ξαναλεω για να το εμπεδώνω...

Α, και μια αλλη ερευνα λεει οτι οι αγχωμενοι ( stressed) γονεις δε βοηθανε και πολυ στην πρώιμη παρέμβαση . μαλλον το αγχος επιδρα αντιστροφως αναλογα μετην προσπαθεια.
στοιχεια για την ερευνα δεν εχω,θα το ψαξω και θα επανελθω.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

μαθηματα

1.ακουσα χτες, στις ειδησεις για μια φαλαινα που μαθαινει να μιλαει
απο τα πρωτα αντικειμενα που αναγνωρίζει είναι ενας κουβας ( μαλλον με ψαρια) και τα βατραχοπεδιλα του "εκπαιδευτη"
και τα ονομάζει το καθένα με διαφορετικό όνομα.

η αναπτυξη του "λογου" για επικοινωνια ακολουθεί ενα κοινό μοντέλο σε όλα τα θηλαστικα?

ενδιαφερον....

2. πρωτη μερα ΟΚ. στο σχολειο χρησιμοποιουν διαφορετικές καρτες για φαγητο/ φευγουμε/ διαλειμμα.Εφτιαξα αντίγραφα απο τις δικές μας, αλλα δε ξερω πως θα συντονιστουμε.φωτογραφησα χωρους δραστηριοτητων ( να πλαστικοποιησουμε και τον υπολοιπο Αμαζόνιο Μαριλενα!)

Το καλο νεο είναι οτι οι δασκάλες εχουν συνεννοηθει με τις δασκαλες του "κανονικου" νηπιαγωγείου για να ανταλλάζουν μαθητες εκ περιτροπής.Έτσι θα δουλεύουμε και το θέμα της κοινωνικοποίησης στο σχολείο.

Ισως φαίνομαι πολυ ανήσυχη, γιατι νιώθουν την ανάγκη να μου λένε συνεχώς: " μην αγχώνεστε, όλα θα πανε καλα". Το κακο ειναι οτι μεχρι να τα δω να πηγαινουν καλά τρώγομαι με τα ρούχα μου.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

φοβαμαι ολα αυτα


...που θα γίνουν για μένα χωρις εμενα.
αραγε εχει κανενας γονιος απαντηση στο ερώτημα αν κανει τις σωστες επιλογές για λογαριασμο του παιδιου του;


Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

αστο για αυριο ...

Το σχολειο βάφτηκε. αυριο ανοιγουν και μας περιμενουν απο τις 8:30 ως τις 10.

Το ερώτημα: πάμε απο την πρώτη μέρα ή να αφήσουμε την πρωτη μερα στο αλλο παιδακι που εκλαιγε , να παει να γνωρίσει το χώρο και να παμε εμεις απο μεθαύριο?

Δεδομενου οτι η εναλλακτική του πριγκηπόπουλου είναι μια χαρούμενη μέρα με τη γιαγια στην εξοχή, πλατσουρισματα στην φουσκωτη πισίνα και σκαρφαλώματα ... είπαμε να το αναβάλουμε αλλη μια μέρα.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

εκπαίδευση τουαλέτας


αυτο το καλοκαίρι ξεκίνησα με την πίστη οτι ο νασος θα τα καταφέρει.
Πηραμε τους στόχους του portage απο την ηλικία των 2.
Πρωτος στοχος "να καθεται για 5 λεπτα στο γιογιο" ασχετα με τον αν κάνει κάτι η όχι . οι οδηγίες έλεγαν να διαβάζει κανενα βιβλιαράκι και τέτοια.
Δεδομένου ότι το auto trith- αγγελίες , που είναι το αγαπημένο μας για ξεφύλλισμα, δεν δούλεψε είχαμε την έμπνευση να πετάμε πετραδάκια.
το σκηνικό φαίνεται στη φωτο. έτσι ειχαμε την πρώτη επιτυχία.
Μετά απο μια βδομάδα με μικροατυχήματα βρήκαμε τους χρόνους που έπρεπε να τον ρωτήσουμε αν θέλει, και καταφέραμε να μη λερώνουμε πια το βρακάκι.Από μέσα. γιατι απέξω .... θες που τωρα ανακαλύπτει το φύλο του , θες που τώρα ειναι προσβάσιμο το μεχρι προτινος κρυμμένο στην πάνα , όλη τη μέρα το ενα χεράκι ήταν απασχολημένο με το νεοανακαλυφθεν μέλος του σώματος.
Τωρα μπορει να βγάλει εσώρουχο και παντελόνι - τελείως , δεν του αρκει να το κατεβάσει απλώς.ανεβαίνει μόνος του στην τουαλέτα, και αφου κάνει τσισάκια κατβάζει το μπλουζάκι και σκουπίζει τη βρυσούλα! προσπαθώ να του δείξω να το κάνει με χαρτί τουαλέτας - αν τον προλάβω.
το επόμενο βήμα φαντάζει το πιο δύσκολο: να πάρει την πρωτοβουλία να πάει χωρίς να τον ρωτάμε.
η γενική αρχή για να μάθει πράγματα που θέλουν πρωτοβουλια είναι η πληρης σωματική καθοδήγηση. Σαυτό το θέμα όμως είναι δύσκολο να το κάνεις χωρίς προτροπή. Φοβάμαι μη μάθει να εξαρτάται απο τη δική μας ερώτηση, έχω ακούσει και για παιδάκια στο φάσμα που έμαθαν να κρατιουνται σε τέτοιο βαθμό που μετα να χρειάζεται κλύσμα ... και δε θέλω να τον πιέσω.
ισως απλά χρειάζεται περισσότερο χρόνο σ'αυτή τη φαση. θα δείξει.
Χτες βραδυ αρνήθηκε να φορέσει πάνα μετά το μπανιο. κοιμήθηκε και ξύπνησε στεγνός.
υπάρχει φυσικά και το ερώτημα πότε θα μάθει να κατουράει όρθιο ...
αλλα ειπαμε : ενα βήμα τη φορά

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

καθε αρχη και δυσκολη

Πρωτη μερα στο σχολειο. Οι δασκάλες βλέπουν με μισο ματι το pecs.
μηπως η μητρικη γλώσσα επικοινωνίας εμποδίζει την εκφορά λογου;

αντε και το δεχομαι οτι ο Νασος νιώθει ανετα να κάνει αιτήματα με εικόνες.ειναι κακό αυτό; να εχει εμπιστοσύνη σε ενα σύστημα επικοινωνίας αφου ο λόγος είναι δύσκολος;
συμβιβαστικη λυση: δεν αφηνουμε το pecs αλλα επιμενουμε και στη χρήση του λόγου. Η χρήση του λόγου προυποθέτει την κατανόηση, πράγμα το οποίο ακόμα παλεύουμε.

δευτερο θέμα: Αγιασμός. μια συμμαθήτρια βάζει τα κλαματα , και εκνευρίζεται, κι ο Νασος που δε μπορει καθόλου τις φωνές, συμπαρίσταται.
Αναρωτιέμαι πόσο συχνά θα γίνεται αυτο. Ισως και να το συνηθήσει και να το ξεπεράσει.

ευχομαι καλη δυναμη σε όλους μας και υπομονή και ελπίζω να καταφερουμε να συνεργαστούμε.
Καλή χρονια