Στοχοθέτηση- το μεγάλο σχολείο

Αφου λοιπον εξαντήσαμε τη διετία στο ειδικό νηπιαγωγείο, ήρθε η ωρα να πάμε στο μεγάλο σχολείο. Πάμε φετος για ειδικό δημοτικό.
καναμε λοιπον την αιτηση μας για το πειραματικο ειδικο.
Η πρώτη εντύπωση απο το σχολείο καλή.ΕΙΝΑΙ ειδικο σχολείο. Συστεγάζεται βεβαια με αλλα 4 , και εχει μονο 3 αιθουσες, ΑΛΛΑ το πρόγραμμα τους ακολουθεί το αναλυτικό - οι αίθουσες και οι δραστηριότητες είναι οργανωμένες ( ΤΕACH) , προσπαθουν να "τρεχουν" προγράμματα ενταξης στον πραγματικό κόσμο ( π.χ. τα παιδια πανε με το δασκαλο ή καποιον απο το ειδικο προσωπικο σε τράπεζες/ υπηρεσιες, μαγειρεύουν το πρωινό τους , φυτεύουν τις ντοματούλες τους , ψωνίζουν στο σουπερ μάρκετ) .
Το "μισσιον και το βίζιον" του σχολείου είναι να γίνουν τα παιδάκια όσο πιο αυτόνομα μπορουν - και το υποστηρίζουν.
θέλουν να χρησιμοποιουν το τετράδιο επικοινωνίας σπιτιου-σχολείου , και το υποστηρίζουν
Ατυπα - και χωρις τα φετινα γκαζια της Διαμαντοπούλου- αυτοαξιολογουνται ανα βδομαδα/μηνα/ετος και νομιζω πως αυτο το σχολειο εχει να μας δώσει πολλά.
Η διευθύντρια πρόθυμη να μας βοηθησει να αναλύσουμε/οργανώσουμε τη μέρα του Νασου στο σπίτι και στο περιβόλι ... και γενικα, φαίνονται να γνωρίζουν το αντικείμενο.

Ολα αυτα τα εντυπωσιακά σε συνδυασμό με αυτα που έχουν δει τα ματάκια μου στο αλλο σχολειο ( δασκάλες να αποκαλούν τα παιδια "βλακες" , να απειλουν ότι " θα φέρουν τον αστυνόμο αν επαναληφθει" κτλ ) έκαναν το θέμα της επιλογής σχολείου σχετικά απλό.
θα παμε λοιπον οταν τελειώσουν τα μαθήματα για μια πρώτη αξιολόγηση, να πάρουμε και οδηγίες για το καλοκαιρι, και θα κάνουμε αλλη μια το Σεπτέμβρη για να βάλουμε τους στόχους της χρονιάς.

Τη Δευτερα τα νεότερα

για το σχολείο που θα πάμε του χρόνου.
προς το παρον γεμίζουμε τις ώρες με φυσική δραστηριότητα με νόημα ( στο περιβόλι της γιαγιας και του παππου : ποτίζουμε - κουβαλαμε ποτιστηρι , ταϊζουμε τα ζωάκια, κανουμε χαλαρωτικη και ακροβατικη κουνια ή αιώρα )
Χτες , που το πρόγραμμα ηταν γεμάτο όλη μέρα, δεν κατεφυγε σχεδόν καθόλου στο "κοπανω- το μαγουλο- με-οτι-κρατω". βεβαια , πέσαμε πολυυυυ νωρις για υπνο , αλλα νομιζω ειμαστε σε καλο δρόμο.

ειμαστε ακομα ζωντανοι

περνάμε καταστάσεις άγχους.
Εγω γιατι μια με τις διακοπες , μια με την αναγκαστικη ακινητοποιηση λογω μεσης εχω χασει όλο τον απρίλη και τωρα τρέχω και δε φτανω...στη δουλεια στο σπίτι παντου..
ο Νάσος , δε ξέρω ακόμα την ακριβή αιτία , αλλα εμφανιζει συμπτώματα ύποπτα.
Κουβαλάει εδω και 15 μερες σφτιχτα στα μικροκαμωμένα του χεράκια 5 κουζινικά ( σπάτουλες της αληθινης κουζίνας, τηγανακια της ψέυτικης, κουταλακια μανταλακια , και γενικως αντικείμενα τα οποία μπορεί να τα κοπανάει στο μάγουλο του.Αυτο το θεμα με το κοπανημα στο μάγουλο ειναι μαλλον αισθητηριακης προέλευσης.
Μπορει να τα αφησει για να κάνει καποια άλλη δραστηριότητα οπως μάθημα αλλα πρέπει να τα βλέπει δίπλα του , και προσπαθεί να ξεμπερδέψει γρήγορα για να τα ξαναπάρει.
τελευταία , έρχεται στο διπλο για να κοιμηθει . Λέμε καληνύχτα , σκεπάζεται στο κρεβάτι του , στριφογυρνάει 1-2 ωρες και μετα τσουκου τσουκου ερχεται και χωνεται στο διπλο για να τον πάρει ο ύπνος.Λέω να μην τον πιέσω με το θέμα αυτο , αλλα φοβάμαι μην εγκατασταθει καινούρια ρουτινα υπνου ...

Μου λείπει το blog της Μαριλένας, και των υπολοιπων που εχουμε πεσει σε νάρκη.
Είμαστε βαρκούλες στον ωκεανο , και εχουμε ανάγκη να βλέπουμε η μια τα φώτα της άλλης.Σε τι φάση βρίσκονται αραγε οι υπόλοιποι?

Το θέμα τωρα είναι το σχολείο. Στη Ρόδο 2 επιλογές έχουμε , ενα ειδικο και ενα ειδικο-πειραματικο.αυτη τη βδομαδα θα καταλήξουμε ποιο μπορει να βοηθησει το παιδι μας του χρόνου.