αλλαγες!

λοιπον...
η δασκαλα μας δεν ειναι φετος δασκαλα μας.
Η ΤΑΞΗ μας δεν ειναι πια ταξη μας.
οι συμμαθητες μας δεν ειναι πια συμμαθητες μας
στην καινουρια ταξη , που ειναι σε αλλο οροφο , μονη της , ειμαστε 3 παδιακια , που κανενα δε μιλαει ....
ισως ειναι μια ευκαιρια να οργανωθει το μαθημα με εναλλακτικους τροπους επικοινωνιας.
ο δασκαλος μας δεν ξερουμε ακομα τι εχει σκοπο να κανει και τι μπορει να κανει.

η αναμονη που σκοτωνει λοιπον.

σχολικο ετος 2011-2012

Ξερουμε, σας λείψαμε ... αλλα εχουμε λαλήσει στο τρέξιμο.
ουτε ο φορεστ γκαμπ τετοιο τρεξιμο :-)

επιστρεφουμε λοιπον στο διαδικτυακο ημερολογιο χωρις μεγαλες υποσχεσεις.

ο μικρος πριγκηπας γυρισε στο σχολειο. Το σχολειο παραλιγο να μην ηταν εκει.
τα καινουρια παιδακια το ξανασκεφτηκαν, και αποχωρησαν.
Ειναι δυσκολο βημα να στειλεις το παιδι στο ειδικο σχολειο στα 6. μια επαναληψη του νηπιαγωγειου ειναι για τους γονεις κυριως μια δευτερη ευκαιρια να φερουν το παιδι σε μια κατασταση που να μπορει να λειτουργησει. ειναι και για το παιδι μια ευκαιρια να ωριμασει λιγο ακομα.
Το ζητημα ειναι: θα ειναι κερδισμενος αυτος ο χρονος η χαμενος για τη ζωη του παιδιου ;
και το ερωτημα απαντιεται μονο εκ των υστερων, μια και δεν εχουν καμμια αξια οι υποθεσεις για το παρελθον.

Εμεις φετος παμε δευτερη χρονια. Τελειωσαμε με επιτυχια την πρωτη.
και απο τον ιουνιο μεχρι το σεπτεμβρη εχουμε παίξει, έχουμε κανει ατομικη εργασια στο τραπεζι και στην καρεκλα, εχουμε φαει σχεδον τα παντα - φασολαδα, σπανακορυζο, λεμονατο, φασολακια, γεμιστα, μακαρονια με κιμα , γιουβαρλακια, σουτζουκακια, φακες, ομελετα , ροδακινο , καρπουζι, σταφυλι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Ε????

πηγαμε και οδοντιατρο , κλαψαμε λιγακι αλλα καναμε μια φθοριωση κι εναν καθαρισμο!!

το παλληκαρι μας εχει πια πολυ μεγάλο λεξιλογιο κατανοησης. το λεξιλογιο ομως με το οποιο εκφραζεται ειναι σχεδον ανυπαρκτο. μονο αιτηματα , για παιχνιδι-αντικειμενο η δραστηριοτητα και για φαγητο με pecs και τιποτα λεκτικα.
Ελπιζω παντα οτι στο σχολειο ειναι σεβαστος ο εναλλακτικος τροπος επικοινωνιας, και θα γραψω εν καιρω αλλο ποστ γι αυτο.

Κατα τα αλλα.... προβληματισμοι οικονομικης φυσης
εργο-λογο για τον πριγκηπα και αγγλικα-γαλλικα -χορος -πιανο για τη νεαρα , το ολον 1000 ευρωπουλα. ο μισθος της μανουλας 800 . και τα κιλα της 80 - μια που κοψαμε το καπνισμα εδω και 4 μηνες.ελεγα φετος να επενδυσουμε στον αθλητισμο αλλα κατι πρεπει να κοψουμε ... και εκτος απο το φαι δε μουρχεται κατι αλλο.
κοβουν και τη συνταξη του παππου ... θα χει να πληρωσει τη βενζινη , 100 χιλιομετρα τη μερα για το μπειμπι σιττινγκ που δεν κανει το κρατος?

η μηπως να παρει η μανουλα αδεια ανευ αποδοχων ???

η βεβαιωση για τον αυτισμο του Νασου εληγε μεσα στο Μαιο και οι απιστευτοι τυποι δε μου ενεκριναν τη συμμετοχη στις θεραπειες του Μαϊου, λες και το παιδι σταματησε απο τη μια μερα στην αλλη να εχει αυτισμο. Αυριο , ναι αυριο 23 Σεπτεμβριου ειναι το ραντεβου με το ιατροπαιδαγωγικο για την αξιολογηση. εχουμε λοιπον 4 μηνες κερδος για τον οπαδ που δε θα πληρωσει μια για μας.
και οι τυποι στην υπαδ επιμενουν οτι η βεβαιωση απο το ιατροπαιδαγωγικο τους κανει. το γιατι τους πιστευω χρηζει περεταιρω διευρευνησης , δεδομενου οτι με εχουν κανει πατινι ουκ ολιγες φορες.
οταν μου ειπαν οτι ολοι οι παιδιατροι ειναι συμβεβλημενοι εκτος απο το δικο μου , και ετρεχα απο τον ενα στον αλλο μεχρι να βρω εναν συμβεβλημενο .
οταν μου ενεκριναν τις εξετασεις για το τσεκαπ μου γραμμενες με το ευφυες e-diagnwsh σε ενα εντυπο ολες μαζι και μαστογραφιες και αιματολογιοκες . και μετα επρεπε να παω να τις ξαναγραψει χωριστα η γιατρος , και μετα να παω να τις ξαναθεωρησουν , και μετα μου ειπαν οτι , οκ ασ ειναι 3 τα παραπεμπτικα , μια βεβαιωση φτανει για καθε γιατρο , και η ακτινολογος τους ρωταει 10 λεπτα μετα που εφυγα και λενε οτι θελουν μια βεβαιωση ανα παραπεμπτικο.

Μεγαλη Πεμπτη

ολη μερα το μικρο μου δεν ειχε κέφι. απο το μεσημερι που ξαπλώσαμε και βλέπαμε στο φορητο videoclips εμεινε ξαπλωμένο στο κρεβάτι μέχρι τις 8 , σηκώθηξκε για να φάει και εμεινε καθιστο στο τραπέζι μεχρι τις 9¨30. Ειχα αρχίσει να ανησυχω, γιατι το παιδι μου δεν ειναι ποτε τοσο ήσυχο.
Μια και σήμερα είναι η Σταυρωση, ειπα να πάμε στην εκκλησια.
Ειμαστε στο χωριο του συζύγου ( οξύλιθος Κυμης) και δεν γνωρίζουμε κόσμο εδω.
Φτιάχνουμε το πρόγραμμα : θα φιλήσουμε την εικόνα , και θα αναάψουμε το κεράκι μας, και θα περιμένουμε ...
μεχρι εκει ολα καλά. Τον εσταυρωμένο δε θέλαμε να το φιλήσουμε, οκ δεν το έλεγε και το πρόγραμμα μας, και δεν ενόχλησε κι κανέναν η παράλειψη.
προχωρήσαμε λοιπον και σταθήκαμε κοντα στα κεράκια.
Σε λίγο το μικρό μου έβγαλε μια φωνούλα. Τον αγκαλιάζω και του λέω ότι εδω κάνουμε ησυχία. και ακουω απο δίπλα μου , μια θείτσα , με το μαλλί του κομμωτηρίου και το κραγιον το κόκκινο να λέει "ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ?" ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΤΩ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΜΟΓΕΛΩ.
ομως αρχίζω να βράζω ... οχι , δε θα φυγουμε λεω μεσα μου , έχουμε δικαίωμα να είμαστε στην εκκλησία όταν το επιθυμούμε, δεν ειναι το σπίτι της να μας διώξει.
ακομα ενα τριλεπτο αντεξε το μικρο μου να κανει ησυχια. και μετά λεει "μαμα, μπαμπα, ααααα" με μια φωνουλα δυνατη σχετικα. μεχρι που ηθελε να χοροπηδήσει.
Τι καλά , δεν εχει τίποτα το μικρο μου, τζάμπα ανησύχησα σήμερα.
ομως τον πήρα και φύγαμε απο την εκκλησία, γιατι ειχα αρχίσει να βρίζω τη θείτσα μέσα μου. και δεν αντεχα το σουσουρο διπλα μου με θεμα το παιδι μου.
τελικα μας νίκησε η θείτσα.
αντε , καλη ανασταση τωρα!

πανικος

panic - almοst permanent state this year.
οκ δεν τα καταφερνω. να τα προλαβαινω . ολα.
με τη γλωσσα εξω και τη ψυχη στο στομα απο το ξυπνημα μεχρι τον υπνο.
προς τα που παμε?? ξερει κανεις?
ΟΙ αμπελοφιλοσοφιες στη δουλειά (" τι ενιαια αρχη πληρωμων χωρις πληρωμες" )
το αγχος - το πραλυτικο αγχος του ανθρωπου που δεν προλαβαινει τις προ8εσμιες που 8ετουν αλλοι γι αυτον
Οι τυψεις για το χαμενο χρονο, που θα μπορουσε να είχε γινει συντελεστης θαυματων

και παντα στο μοτιβο "αυτα που θελω ειναι εφικτα επειδη τα θελω"
η απογοητευση απο την αντιδραστικοτητα μιας ?πρώιμης? εφηβείας συνδυασμένης με τη φυσιολογική κατα τα άλλα ζήλια του νευροτυπικου παιδιου, που καταλαβαίνει μεν αλλά πόσο να αντέξει την υπερβολικη προσοχή στο "άλλο"

και το blog στο ιδιο μοτίβο. πολλές πρόχειρες αναρτήσεις αλλά ποτέ δεν φτάνουν στη δημοσίευση.

Ετοιμαζομαι για "διακοπές". θα παρω αδεια , ακομα και οι υπάλληλοι του ΓΛΚ απεργήσαν.περασα ενα σαββατοκυριακο με το αδερφάκι μου και τα ανήψια που βλέπω 1-2 μερες το χρόνο, ωραία ήταν. Ο νάσος τα πήγε πολύ καλά με το θείο .
Ηθελε "κουνια", συνεχως.
οταν ο θειος εξουθενωμένος εκλιπαρουσε ενα διάλειμμα , "να πιω καφε Νασο"...
το παιδι μου με απειρη κατανόηση τον άφηνε να πιει ισαμε 2 γουλιες, και γρηγορα πίσω.
οσοι ξέρουν , καταλαβαίνουν την πρόοδο.ΟΚ δεν μπορει να καταλαβει την αναγκη του αλλου, αλλα μπορει να μπει στη διαδικασία να περιμένει.στην αρχη οχι για πολυ , αλλα στην περίπτωση μας , ολα μα ολα χτίζονται σιγα σιγα.

και δεν πιστέυω οτι κυνηγάω χιμαιρες .

Καλη χρονια!

πρωτο ποστ της χρονιας.
Καθε χρόνο τετοια εποχή ελπίδες, σχέδια κτλ.
Φετος εχω καπως ξενερώσει.
Δε ξερω αν οφείλεται στην ηλικία μου ή σε πολλές μικρές απογοητεύσεις που μαζέυονται.
Κατι που η κόρη μου περνάει κατι σαν πρωιμη εφηβεια και ειναι μεσα στα νευρα , κατι που εχω καιρο να δω μια μεγάλη πρόοδο του Νάσου,
Εχω χάσει το τσαμπουκά μου - αν υποθέσουμε οτι είχα κάποτε.
Εχουμε ενα μήνα τώρα που εφαρμοζουμε το πρωτόκολο willbarger, με βουρτσίσματα και πιέσεις ανα διωρο περίπου. ομως δεν εχει γίνει καμμια δραματική αλλαγη. Κι επειδη πιστευα στην αισθητηριακη βάση κάποιων εμμονών που βλέπω να συνεχίζονται, ε, μ εχει παρει λιγο απο κάτω.
Το άλλο ειναι οτι βιώνουμε μια απομόνωση οικογενειακως .
με ενοχλεί να νιωθω πως οπου πάμε ο Νασος μου είναι ανεπιθύμητος, με ενοχλει που δεν εχω το θαρρος να επιβάλω την παρουσια του...ακομα και στο σπίτι μας όταν ερχονται φιλοι της αδερφης του και δεν τον βάζουν στο παιχνίδι τους , δεν προσπαθουν , παρολο που το καταλαβαινω , με χαλαει.
Δε ξερω αν εχουν περασει κι αλλοι απο αυτο το σημειο...
Η ευχη της χρονιας, "να ειναι γεματη καλες εκπληξεις" την κραταω και την καταθέτω.
ξεκινησα να γραφω με μαυρη διαθεση , αλλα νομιζω πως τη ξορκιζω λιγολιγο