ενα βημα μπροστα 15 πισω

με τα χαλια στο σχολειο μας ( βλεπε σχετικα http://eidiko.blogspot.com) περναμε φαση διαλυσης και ξεκουρδισματος.

Ειμαι εξοργισμενη .

Χρονια δουλειάς ,  προσπάθειες μηνων , γινονται στάχτη και μπουρμπερη . απλα  και μονο επειδη καποιοι δε μπορουν η δε θελουν να κανουν τη δικη τους δουλειά.

Ο Ηρωάς μου , τρώει τη μια  φάπα μετα την άλλη , και πανω που παει να σταθει στα ποδαράκια του, έρχεται η επόμενη. ΩΣ ΠΟΤΕ??