οι τελευταιες μέρες της Πομπηίας

Η ζωή κάνει κύκλους.
Εκεί που λές ότι τέλειωσαν οι εκπλήξεις και αποδέχεσαι αυτά που έχουν γίνει,
μια επιληπτική κρίση σε βάζει  ξανά στη διαδικασία της διάγνωσης.
Η αγωνία , το άγχος , ο πανικός , η προσπάθεια να το συγκρατήσεις και να μη διαλυθείς εσύ και το σύμπαν σου, η εξάντληση.......
Ανοίγει λοιπόν το κεφάλαιο της επιληψίας.
Το χωνεύουμε, πρέπει να το διερευνήσουμε για να καταλήξουμε σε κάποια αγωγή .
οκ, δεν είναι τίποτα, θα βρούμε την ουσία που χρειάζεται, θα την παίρνουμε και όλα καλά.
Ας κάνουμε ξανά εκείνες τις εξετάσεις .....
ουπς, το γαλακτικό οξύ είναι πάαρα πολύ . τι σημαίνει αυτό ;
ίσως υπάρχει κάποιο ... σπάνιο μεταβολικό νόσημα ....
ερωτήματα : κινδυνεύει η ζωή του πρίγκηπά μου ? αντιμετωπίζεται "αυτό"?  πως?
Πάλι στο χάος, πάλι να μη ξέρουμε τι συμβαίνει στο παιδί μας.

τι θα βγει απο την καινουρια(?) περιπέτεια?
ποιο μάθημα θέλει πάλι να μας δώσει το σύμπαν?