καμμια σχεση με rainman!

οι εικόνες εχουν απόσταση λίγα λεπτά της ωρας.... Η κουζίνα μεταμορφώνεται ανάλογαμε το αντικείμενο που θέλει να πετάξει. Το χαρτι κουζίνας και οι εφημερίδες είναι το λιγότερο αθόρυβο. τα φυστίκια απο την άλλη ειναι πολλά ... δοκιμασα να τα μαζεψουμε ενα ενα με το κολποτου κουμπαρα ( μ'αυτο εμαθε να στέλνει φιλάκι)... αλλά κουράστηκε. Σκαρφάλωσε λοιπον στον πάγκο και πήρε να μασουλαει το τυράκι του....

Δε ξέρω γιατι προτιμα να το κάνει αυτό. ίσως γιατι το επιτρέπω...

προκειμένου να ανταλλάξουμε ένα βλέμμα/χαμόγελο/ χειρονομία δεν υπολογίζω τους κανόνες.Δε μπορω να του απαγορεύω διαρκώς. Μήπως τελικά εχουν δίκιο κάτι φαρμακόγλωσσοι που λένε πως δεν είμαι καλή μαμα?πιστεύω ότι είναι ακομα πολύ μακριά μου το αστεράκι μου ,και νιώθω ότι πρέπει εγώ να μπώ στον κόσμο του , αφήνοντας τους κανόνες του δικού μου κόσμου.

Σε ένα παιδικο βιβλιαράκι έλεγε "δεν πειράζει να τρως μακαρόνια με τυρί στη μπανιέρα" ... ποσο μάλλον ένα σνακ στον πάγκο της κουζίνας..

Ξεκίνησα να γράφω με αφορμή την εικόνα "τάξης και νομου"που είδα στης Μαρίας. Ηθελα να πω οτι εμάς ( τέκνο και μαμά ) η τάξη μας αφήνει παγερά αδιάφορους...αν και θάθελα να τόχουμε λίγο το νοικοκυριλίκι αυτού του είδους μέσα μας για να το χαιρόμαστε όταν συμμαζεύουμε, και να μη μας είναι αγγαρεία.

Σήμερα άκουσα ένα πολύ καθαρό "ΟΧΙ" όταν τραγούδησα το 'μαζεύουμε' που ειναι το συνθημα για να κατεβει και να μου δωσει στο χέρι ολα οσα πεταξε.κι αυτο ειναι κάτι. κάτι άλλο απο το να μάθει να τρώει (πάντα) στο τραπέζι.

προσπ'αθησα να περιορίσω το πέταγμα πραγμάτων σε άλλα πλαίσια, αλλα είναι τόσο ισχυρή η ενίσχυση απο τις "ρίψεις-απο-παγκο-κουζίνας" ... ΔΕΝ υποκαθιστούνται.Μόνο η χρήση τους σαν επιβράβευση φαίνεται να παίζει,υπο την προυπόθεση όμως ότι δε θα μπορεί να εξασκήσει το άθλημα όποτε θέλει. και αυτο μας οδηγει πάλι στην ανάγκη ολοήμερου προγράμματος......

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όσους μου δίνουν κουράγιο.θυμήθηκα και ένα παλιό της Μαριλένας και λεω να αναζητήσω το " συμπαθέστατο εγχειρίδιο"

διαφορα σκόρπια

Επιστροφη στη ρουτίνα μας.Κάναμε άλλη μια αξιολόγηση. Στη μέση του τεστ ο νασος έπρεπε να παίξει με ενα αυτοκινητάκι. αυτό ηταν . το πηρε στο χερι και κατέβασε τα ρολά.
Η ανάγκη για πρόγραμμα αδήριτη. πρότασεις απο την ομάδα της παιδοψυχιατρικης του Αγια Σοφία,

• να πάρουμε εργοθεραπευτή στο σπίτι καθε μέρα τουλάχιστον μια ώρα. είναι επείγον να περιορίσουμε το επαναλαμβανόμενο στερεοτυπικο παιχνίδι του νασου.
  Είμαστε σε αναζήτηση.
• να επιμείνουμε στην οδοντόβουρτσα γιατι θα βοηθησει αισθητηριακα ( απευαισθητοποίηση ) το θέμα με την άρνηση του στις νέες γεύσεις.
• Σε καμμια περίπτωση δε σταμτάμε το pecs. Να προσθέσουμε ρήματα με ανάγκες όπως πεινάω διψάω κτλ και πρόσωπα .( να μπορει να πει "θελω το μπαμπα" )
• να βάλουμε τους διαφορους λογοθεραπευτές που ασχολούνται με το Νασο να συντονιστούν.

Διάβασα στο πλοίο το αδερφοβιβλίο. ( ευχαριστω Μαριλένα!!) Πολύ καλό και χρήσιμο. εχω βάλει διάφορα στην Τodolist , αρκετα τα είχαμε ανακαλύψει μόνοι μας.Σημειώνω ένα λάθος που έκανα : οταν ο νασος διαλύει το δωμάτιο της Τονιας το μάζεμα πρέπει να το κάνω εγω αν δεν το κάνει αμέσως ο ίδιος, γιατι αυτό χαλάει τη σχέση τους ( σε απλά ελληνικα).

στο προγραμμα!

το πρωι ξύπνημα με κλάμα. υποθέτω οτι κάτι ενοχλει στην κοιλια του.
πάμε μαζι για τσισάκια. αφου ηρεμήσει, ζητάει τυρι, πατατάκια , χυμο και μετά dvd.
φτιάχνω το προγραμμα της μετάβασης.
του δείχνω ότι η τηλεόραση τελείωσε ( βάζω εγω την καρτα στο φακελάκι "ΤΕΛΟΣ" και τώρα "ΠΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ" . μου δίνει το χεράκι και πάμε.
Φτάνουμε στο σχολείο.
εγω : Φτάσαμε! τώρα μπορεις να παίξεις στην αυλη. Μαζί δείχνουμε την καρτα αυλή και βάζουμε το σχολείο στο "ΤΕΛΟΣ" .Πηγαίνει και πετάει χουρμάδες απο τα κάγκελα.( είναι κάτι που επιτρέπεται και του αρέσει).
Χτυπαέι το κουδούνι. Πάω κοντά του με το πρόγραμμα. Πάλι εγω βγάζω την καρτα "αυλη" και του λέω "τελείωσε ΄η αυλή", τωρα "ΠΡΟΣΕΥΧΗ". Με πήρε απο το χεράκι και πήγαμε στην προσευχη. Ηρεμος και χαμογελαστος , έκανε και "γεια" στο Γιώργο που ήταν δίπλα του.
Τελος προσευχής. Πάλι εγω βαζω μπροστά του την κάρτα "προσευχη" στο "ΤΕΛΟΣ¨.
Τώρα στην τάξη. Δείχνει με χαρά την εικόνα απο την τάξη του και χεράκι με τη δασκάλα μπαίνει στό κτίριο.

Νιώθω καλά.Ελπιζω να μην ήταν τυχαίο, θα δείξει.Σιγά σιγά θα το κάνει μόνος του.

kit kat

• σταματηστε τον κοσμο να ξεκουραστω.


• ο κοσμος θα συνεχισει να γυρναει ακομα κι αν εγω φυγω απο δω.


• τικ -τακ ,τικ -τακ το ρολοι χτυπα και ο χρονος περναει


• το κιτ κατ είναι το αντιθετο του τικ τακ.( μια μια λεξη διαβασμενες ανάποδα)


• ενα κιτ κατ θελω,να οργανωθω. μπορω;


• η ζωη ειναι αυτο που μας συμβαινει οσο κανουμε ονειρα για το μέλλον.


• δεν ευθυνομαι για το προπατορικο αμαρτημα.

εξατομικευση και τα μυαλα στα καγκελα!

διαβάζοντας τα email των σχολικων μονάδων ,πέφτω πάνω σε έ να απο τη σύμβουλο ειδικής αγωγής, που ζητάει να της στείλουν οι εκπαιδευτικοι των ΣΜΕΑΕ λίστα με τους στόχους τους.
ΔΕ ξέρω να γελάσω ή να κλάψω!
έχω κάνει φύλλο και φτερο το αναλυτικο προγραμμα που προτείνει το ΠΙ για τα παιδια με αυτισμο. με βρίσκει σύμφωνη σε όλα σχεδον 100%. ειναι μπλαμπλα λενε κάποιοι. εμένα μου φαινεται πολυ συγκεκριμένο.

προβλέπει μεταξύ άλλων

• την εκπόνηση ενος εξατομικευμένου προγράμματος για κάθε παιδι με βάση μια αξιολόγηση της κατάστασης του σε κάθε τομέα.
• την παράδοση του προγράμματος αυτου ( το ονομαζει ΕΑΠ - εξατομικευμένο αναλυτικο πρόγραμμα) σε γραπτη μορφη στους γονεις
• την υποστηριξη όλων των δραστηριοτήτων με οπτικές νύξεις και αναπαραστάσεις
• στην κατηγορία "προαπαιτουμενες δεξιοτητες" περιλαμβάνει την ικανόττητα να ακολουθειο το παιδι οπτικο προγραμμα ( ατομικο)
• και αλλα ωραια ,που σε κανουν να λες αυτο ειναι ενα καλο σχολειο για το παιδι μου.

στην πράξη, εχουμε κανονίσει να βρισκόμαστε καθε παρασκευη μεσημερι με τις δασκάλες για να ταλέμε και να μην τις ζορίζουμε με "χαρτουρες" κτλ.

Αυτη την παρασκευη, το θέμα συζήτησης ήταν ΑΝ χρειάζεται ο Νασος οπτικο προγραμμα αφου μια χαρα καταλαβαινει τις ρουτίνες του σχολειου.το παράξενο ειναι ότι οι δασκάλες δεν έβλεπαν τη χρησιμότητα...

το να ακολουθει προγραμμα ο νασος είναι κάτι που δεν το έχω καταφέρει ακόμα,και έλπιζα στη βοήθεια τους.

τωρα ειμαι πάλι στη θέση να νιώθω οτι πρεπει αφενος να τα κανω ολα μονη μου,και αφετερου να εξηγω τα αυτονοητα!!!

η εννοια του εξατομικευμένου ειναι πολύυυυ παρεξηγημένη!για μερικους σημαινει απλα "ό,τι κάτσει". και εξηγουμαι: δεν έχω αντίρηση ,μπορει να ακολουθουν αυτη τη θεωρια του floortime ( δεν εχω διαβασει σχετικα ,απο κατι σχολια στης μαριας το ακουσα) Αυτο σημαίνει οτι δεν ξέρουμε τι προσπαθούμε να διδάξουμε; ειναι τόσο περίεργο που θέλω ναξέρω τι θαπροσπαθήσει να μάθει το αγόρι μου αυτή τη χρονιά;

Χωρίς αξιολογηση ( γραπτη και μετρησιμη) των δεξιοτητων επικοινωνιας αμφισβητείται το pecs ... χωρις να ιεραρχησουμε τους στοχους ( τι είναι πιο σημαντικο για το Νασο, επικοινωνια=να απευθύνεται σε άτομα και να ζητάει αυτα που έχει ανάγκη ή αυτοεξυπηρέτηση=να τα κάνει όλα μόνος του και να μη μιλάει σε κανέναν;;) του μαθαίνουμε να παίρνει μονος του το χυμο ,που ειναι μια απο τις 5-6 λεξεις που χρησιμοποιει για να ζητησει ενισχυτη στο σχολειο!

θελω να ελπίζω ρε γαμώτο, αλλα κουράζομαι!!!!!!!