Διακοπές.
οι δικές μας ξεκίνησαν με το εγκεφαλογράφημα, λίγο πριν τη μεγάλη εβδομάδα.
Ταξιδέψαμε οπως πάντα με πλοίο, με τετράκλινη εξωτερική καμπίνα, που μας δίνει τη δυνατότητα 1. να σκαρφαλωνουμε απο το ένα κρεβάτι στο αλλο και 2. να χαζεύουμε τα κύματα απο την ασφάλεια του δικούμας φινιστρινιου και 3. να έχουμε τη δική μας τουαλέτα.
Ξυπνήσαμε στις 2 το πρωι και γυροφέρναμε σε όλα τα σαλόνια μαζεύοντας καλαμάκια απο τα μπαρ. ο στόχος ηταν να νυστάξουμε στις 10 που ηταν το ραντεβου στο παιδων.
Δύσκολη διαδικασία, να κοιμηθουν 4 παιδάκια με διαφορετικές συνήθειες ύπνου σε ενα υπερφωτισμένο σαλόνι.Φυσικα ο Νασος κοιμήθηκε τελευταίος , όταν εξασφαλίστηκε η απαραίτητη ησυχία και δανειστήκαμε ενα σεντονάκι απο το νοσοκομείο για το απαραίτητο σκοτάδι.
Συνεχίσαμε με Πήλιο, όπου ευχαριστηθήκαμε διαδρομές και παιδικές χαρές και τελειώσαμε με τις γιαγιάδες. Τώρα τα κεφάλια μέσα.
αυτο που μας εμεινε απο τη χαλαρότητα των διακοπων είναι ότι βάζει πια στο στόμα κυριολεκτικά ό,τι να'ναι .απο καλαμάκια - καινουρια και χρησιμοποιημένα χωρις διάκριση , μέχρι μπουκάλια-τενεκεδάκια -κουταλάκια και ότι αλλο αρκετα παρδαλό και πλαστικο βρεθει στο δρόμο μας.
Το καλό είναι ότι δοκιμάσαμε και νέες γεύσεις ( απλώς δοκιμές, δεν εχει προστεθει τίποτα στο διαιτολόγιο του οριστικά)
Πριν από 7 χρόνια
3 σχόλια:
Μα φυσικά καλαμάκια, το ταξίδι δεν αξίζει αν δεν τσιμπήσουμε 2-3 με κάθε καφέ κι εμείς. Καλώς ήρθατε!
Αυτό με τις γεύσεις και τα αισθητηριακά ...μεγάλο μανίκι. Η διατροφή του Παναγιώτη περιλαμβάνει σκέτα ζυμαρικά μόνο με λάδι, ψωμί με λάδι, πίτες από σουβλάκια ψημένες στο φούρνο μόνο με...λάδι. Καμμιά φορά βουτάμε μόνο στον κρόκο του αυγού, λαδωμένα μπαστουνάκια ψωμιού.Ευτυχώς(;) εχει καλή σχέση με τα γαλακτοκομικά. (Το ερωτηματικό αφορά στις δίαιτες λακτόζης- καζεϊνης, γιατί αν ισχύουν αυτά που υπόσχονται, τότε δεν ξέρω με τι θα μπορούσε να τραφεί αν του έκοβα το γάλα) Από λαχανικά και φρούτα ούτε να τα βλέπουμε. Βεβαίως λατρεύουμε τις γαλακτοφέτες και σχεδόν όλα τα kinder.
Γευστική αμυντικότητα μου το είπε η εργοθεραπεύτρια και τον έχει πλακώσει στις βούρτσες Wilbarger, αποτελέσματα όμως, δεν είδαμε ακόμη. Γνωστός λογοπαιδικός μου είπε ότι τα παιδιά με γευστική αμυντικότητα, έχουν πρόβλημα στην ομιλία, αποφεύγουν να προφέρουν κάποια σύμφωνα, όπως ο δικός μου δηλαδή. Υπάρχει καλή πρόγνωση όμως και στους δύο τομείς. Ας ελπίσουμε...
(γιατί δεν μπορώ να είμαι πιο λακωνική; ελλείψει του φιλοσοφείν;)
Welcome back !!!!!
@marilena : Μήπως ενοείς ΚΑ-ΛΑ-ΜΑ-ΚΙΑ μετα τζατζικόνερου και πίτας. Είναι η γνωστή δίαιτα, δυό τρία καλαμάκια με τον καφέ ?
@Ιωάννα : Σχεδόν τα ίδια και εμείς μόνο που ποτέ όλα μαζί. Κάνουμε rotation σαν επαγγελματική ομάδα. Το γάλα είναι μια σίγουρη τροφή για παιδιά με γευστρική αμυντικότητα. Κάποια στιγμή όμως τα περισσότερα το κόβουν.
Το φαγητό όντως είναι πρόβλημα μεγάλο και η κούραση γίνετε έντονότερη απο τη μακροχρόνια ερώτηση : τι ταίζουμε τώρα το τέκνο. Η απο την λίγη ποσότητα που τρώει.
Σωστός ο λογοπαιδικός αλλά με ασκήσεις ( ιδιαίτερα όταν θα έρθει ο καιρός - ίσως ήρθε δεν ξέρω - του αρέσει να κάθεται μπροστά στον καθρέπτη ) βελτιώνονται πολύ αυτά. Η διάθεση για επικοινωνία είναι το δύσκολο συνήθως.
Συνήθως όμως η γευστική αμυντικότητα υποχωρεί με το πέρασμα του χρόνου. ( το έγραψα δύο φορές μια για σένα και μια για μένα )
Χρόνια πολλλλλλλά απο το βορά
Δημοσίευση σχολίου