Πέμπτη μεσημέρι.
εχω γυρίσει απο γναθοχειρουργο,με μια ζαλάδα και το γνωστο ενοχλητικο αισθημα στη μασέλα.Βάζω πάγο, χαπακώνομαι , κι ελπίζοντας να περάσει... σερνομαι ,
οταν ξυπνω ισα ισα προλαβαίνω να παω να φερω το νασο για μάθημα.
Με το αυτοκίνητο δε νιώθω καλά αλλα σφίγγω τα δόντια και λέω στον εαυτό μου να προσέχω.
ο ήλιος βαράει απέναντι και συνειδητοποιώ ότι χάνω κάποια καρρε απο το roadmovie. το πεζοδρόμιο πλησιάζει , δεν το αποφεύγω ικανοποίητικά ,και μετα σα να χάνω τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Η φασαρία του σκασμένου λάστιχου και το απότομο του φρένου αναστατώνουν το Νασο, αρχίζει τη γκρίνια.
Δεν έχω μαζί μου κινητό, οδηγω μεχρι το κοντινο περίπτερο και ζητάω βοήθεια απο το συζυγο. Με μουσική στο αυτοκίνητο και χωρίς να κατεβει (ούτε όταν αλλαζε το λάστιχο ) ο Νασούλης ηρέμησε.
Την επόμενη το αυτοκίνητο πάει με την οδική στο συνεργείο.
και σήμερα σκάει η λυπητερη: συστημα διέυθυνσης, ανάρτησης ,ψαλίδια , ζάντες, ρόδες και άλλες αγνωστες λέξεις κοστίζουν 1600 ευρωπουλάκια. πάνω απο ενας μισθος.
Να το φτιάξω ή να το πουλήσω;
"Σίδερα είναι , εσύ να εισαι καλα" .
ΑΝ ειχα χτυπήσει;αν ειχε πάθει κατι ο Νασος;
αν είχα πάθει εγω κατι;
πόσο αξίζει το ότι δεν εγινε το μοιραίο;
Αν είχα ακυρώσει το μάθημα , θα ήταν όλα ωραία και καλα;
την επόμενη φορά μπορει να μην είμαι εδω να το κουβεντιάζω το θέμα.
και έχω ενα σωρό εκκρεμμότητες....
* ο τίτλος ,απο ένα σχόλιο του χρήστου ρ. χτες ,στον παιδότοπο που βρεθήκαμε: " οταν δεν έχεις τις μαυρες σου έχεις καλες εμπνέυσεις"... τωρα εχω τις μαυρες μου.
Πριν από 7 χρόνια
7 σχόλια:
Συμφωνω με το... σιδερα ειναι, εσυ να εισαι καλα. Been there, done that.
Τα αν πολλα και βοηθαει εσενα και ολους μας για λιγο μυαλο την επομενη φορα.
Ελπιζω να ειστε καλα :-D
Χαίρομαι που είσαι καλά, και χαίρομαι κ που βρεθήκατε με τα παιδιά.
Και φτηνά την γλιτώσατε, να είστε καλά! Σε μια ταινία είχα ακούσει τον εξής ορισμό για τον αισιόδοξο:
"Αισιόδοξος είναι αυτός που ξέρει ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ χειρότερα". :)
aeriko, ευχαριστώ.όλα αυτα τα αν ειναι κουβέντες,λογια του αέρα μεχρι πρότινος, που παίρνουν σάρκα και οστα και πραγματικά δε θέλω να το ξαναζήσω.
Μαριλενάκι, σε μελετούσαμε προχτες.οταν περιέγραφε ο χρηστος το εξης σκηνικο: σε πολκατάστημα , η μαμα ψωνιζει ενα καρο ρουχα για δωράκια και τα δοκιμάζει στην πλάτη του Στάθη: να δουμε κι αυτο, να δουμε κι εκεινο. οταν την επόμενη στο αεροδρόμιο τον αγγιξε ο τύπος για σωματικο ελεγχο ,ο σταθης αναφώνησε "όχι αλλα ρουχαλάκια μαμα!" Χρηστο ελπίζω να μη σε πειράζει που το αναμετάδωσα πρώτη στη Μαριλένα!
Αθανασία, αυτη τη γνώση πληρώνω και μου φαίνεται ακριβή,και γι αυτο πολύτιμη.
Δυσκολεύομαι να κρατήσω πολλη ωρα το μυαλό μου στο τι θα μπορουσε να γίνει μεσα σε κλασματα δευτερολέπτου,πόσο κοντά ήμουν σε ζημιές που δε διορθώνονται.
Ευτυχώς είμαστε καλά,και νάχουμε το νου μας αλλη φορά.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα!Τα ζήσαμε κι εμείς την Πρωτοχρονιά, γυρνώντας από εκδρομή.Μου πήρε αρκετό καιρό για να το ξεπεράσω ,με το να σκέφτομαι διαρκώς όλα τα πιθανά σενάρια τρόμου!
Όλα κατ' ευχήν!!!
Δεν είναι μόνο ο δρόμος, αλλά ακόμη και μέσα στο σπίτι μπορούν να συμβούν διάφορα ή στο παρατσάκ δεν έχουν συμβεί και πάντα ένα ''τι θα γινόταν αν...'' σου κάνει φιόγκο το στομάχι.
Καλές διακοπές να έχετε και να προσέχετε!
Χθές αργά φτάσαμε και πριν από λίγο ανοίξαμε το νετ και είδαμε τα σχετικά. Όλοι υγιείς λοιπόν και τα υπόλοιπα ρυθμίζονται.
Σε ανάλογη περίπτωση έδωσα τόσα στα ψαλίδια που θα μπορούσα να αγοράσω και τον Ψαλιδοχέρη τον ίδιο.
Ωστόσο τις δύο φορές που με χτύπησε τροχοφόρο (μια πεζός και μια με τη μηχανή) πόνεσαν πολύ περισσότερα από την τσέπη μου.
Υ.Σ. Δεν είσαι μόνο ατιμούλικο, είσαι και μαρτυριάρικο (από το γνωστό παλαιό ανέκδοτο).
Δημοσίευση σχολίου