H ξεκουραση του πολεμιστη.
Η ωρα που ξαρματώνεται κι αφήνει την ασπίδα και το δόρυ να σωριαστουν καταγής. Η σκόνη του δρόμου, ανάκατη με ιδρώτα και αίμα απο τη μαχη, ενας πηχτος χυλος που του καιει τα ματια ,και τα μελη του σωματος του δίνουν ενα - ενα το παρων με σηματα πόνου.
Καπως ετσι (σαν πολεμιστής στις πυλες της φωτιας) με βρίσκει το τελος της εποχής.
1η εικονα : Τόπος -η αγαπημενη μου παραλια στο χωριο μου,και Χρονος : δειλινο - τελος της μερας
το χερακι πισω απο το δεντρο των παιδικων μου χρονων ειναι του πριγκηπα, ετοιμο να λιθοβολήσει ότι κινειται .
2η εικόνα : τα στεφάνια με τις κορδέλες στη ροδακινιά του περιβολιου, πλάι στο βασιλικο.Η παράσταση τελείωσε, και οι νεραϊδοχορεύτριες κρέμασαν τη μαντήλα στο δέντρο.
Το παλληκάρι τις ειδε που χορεύαν κι αυτες του πηραν τη μιλιά.
εχω απίστευτη ανάγκη απο ξεκούρασηηηηηη....
σημερα πηγαμε κομμωτηριο. ενα κουρεμα κράτησε 70 λεπτα. 1 λεπτο δουλευε η κομμωτρια στο κεφαλι του Νασου,και 5 λεπτα εκανε "διάλειμμα". Τα καταφεραμε.
3 σχόλια:
Η ξεκούραση του πολεμιστή - έτσι..
Ωραίες εικόνες έχει αυτό το καλοκαίρι. :)
Έτσι...,Αθανασια. Με όλο το σεβασμο, οταν προβλέπεις "πως ο Εφιαλτης θα φανει στο τελος" έχεις νιώσει ποτέ οτι δε δικαιούσαι να ξεκουραστείς;
Εκλογικεύοντας το λύνω το θέμα: Χωρις ξεκούραση δεν παμε παρα περα.Αλλά μπορεις πραγματικα να χαλαρώσεις ποτέ;;
Καλή ξεκούραση , καλές διακοπές.Το "να χαλαρώσεις" είναι μεγάλη κουβέντα αλλά το να μπεις για λίγο στο off , νομίζω επιβάλλεται.
Δημοσίευση σχολίου