one step at a time

απο τη μια η Μαριλένα, από την άλλη η Μαρία .... το μελλον είναι εκει και μας περιμένει.
έχουμε τόσα να κάνουμε μέχρι τότε!

θυμάμαι η πρώτη μου ανάρτηση στο blog ήταν η μεγάλη χαρά που ο νάσος έβγαλε τα πάμπερς.Μεχρι πριν ένα μήνα ,με κομμένη την ανάσα είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μπορεί και να μη τα καταφέρει να αυτονομηθει.Λόγια ουδέτερα αλλά σκληρά "η αυτο-υπηρέτηση στο θέμα της τουαλέτας είναι σημαντική για τα άτομα που ζουν σε ιδρύματα" . Μετά πήγαινε όταν του το θυμίζαμε , αλλά πάλι καπου διαβασα ότι θα μπορούσε να μείνει για όλη του τη ζωη σε αυτο το σταδιο . Τώρα πηγαίνει μόνος , επιτέλους αυτές τις "μυλόπτρες στα πόδια μου" μπορώ να τις πετάξω.

τι είναι μαύρο και μας κάνει τη γνωστή άσεμνη χειρονομία;

πριν τελειώσω τη συγγραφή της παρούσας ανάρτησης, ο νέος, καταμεσής του σαλονιου και πάνω στο χαλι, κοκκαλώνει και κάνει τσισάκια !!!!
αντε πάλι οι μυλόπετρες ...
ψυχραιμια , τον βάζω να τα μαζέψει, επιμένω ότι πρέπει να πηγαίνουμε τουαλέτα και τον τραβολογω. απτόητος τραγουδά το γαιδαρο με τα μεγάλα αυτια - χωρις λογια εννοείται.Αλλάζουμε ρούχα γιατι σε λίγο παμε για μάθημα.

προσπαθω να ανακτήσω την συγκρατημένη μεν, αλλα προ ολίγων λεπτών εκπεφρασμένη αισιοδοξία μου. λίγο καιρό έχει που πάει μόνος του, κανει και πολυ κρύο σήμερα, δεν έγινε και καμμια καταστροφή... θα δείξει.

για αλλο το ξεκίνησα το ποστ ,αλλού με πήγε.όπως και τα περισσότερα πράγματα στη δική μας ζωή.
θα επανέλθω

νεοι γευστικοί ορίζοντες!

Νέες γεύσεις και ποσότητες στο φαγητό του Νάσου !!!

ο πανηγυρισμός έχει να κάνει με το ότι εδω και 3 χρονια τρέφεται αποκλειστικά με : μπισκοτα πατατακια χυμους τυρι παριζάκι, ψωμί και γάλα.
Μέχρι που φέτος τον ανέλαβε η γιαγια!
Σχολάει στις 12 , και πάει με τη γιαγιά στο χωριο ( 25 χιλιόμετρα διαδρομή) φτάνει χαρούμενος και ορεξάτος , και εδω και τρεις μηνες τρώει " κεφτεδάκια" που έχουν μέσα τα πάντα ( απο κιμα/κοτοπουλο / τυρι/ αυγο μέχρι και σπανάκι , πιπεριά, πατζάρι- σε διάφορους συνδυασμούς).

Το χατήρι βέβαια το κάνει κυρίως στη γιαγια. έχει τύχει να φτιάξω κι εγω με το ίδιο μίγμα, και να μη μου κανει τη χάρη να φάει ούτε ένα.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μπήκε και το μήλο - μικρά κομματάκια με πηρούνι.Καλά, αυτό το τρώει και με μένα.

Σήμερα όμως, το μικρό μου έφαγε :
1. στο τραπέζι
2. με κουτάλι.
3 όσπρια !!
μακαρι να συνεχίσει...
ειναι 21 κιλα το κουκλι μου ...
οι συνομήλικοι τον βάζουν στη τσέπη.
[ ξύπνησε η μεσογειακή μαμα μέσα μου ]

επιστροφης συνέχεια

Πρωτο βράδυ στο σπίτι μας μετα απο μερες.
Ο νασος, ενθουσιασμένος, σε υπερένταση τραγουδά.
Τα λογάκια του ακατανόητα , ως συνηθως.
η ώρα έχει πάει 10+...
να να να νανα ο νασος
και ξαφνικά ακούω το γείτονα
ενα ραμολί - αδιάγνωστη ψυχιατρικη περίπτωση - να κοροιδεύει !!!
ουτε κατανόηση ούτε αποδοχή απο μέρους μου.
Ηθελα να ορμήσω να του στρίψω το λαρύγγι.
Ανοιξα την πόρτα και του λέω "ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ????"
Αρχισε να μασαει τα λόγια του .
επαναλάμβανα την ίδια ερώτηση και μεσα μου έλεγα συγκρατήσου.
"Τι έχει το παιδι"; ειναι αρρωστο ? μου λεει. αυτο γιατι ειχα κανει κουβεντα στη γυναικα του , για τον αλλο ,που εβριζε στα μπαλκόνια έναβραδυ που ο νασος ειχε αγρυπνα κλάματα.
Φυσικα χεστηκε και για το μωρο και για μενα ... προσπαθουσε να τη σκαπουλάρει,ο θρασυδειλος!!

διακοπες ηταν και πανε

δε ξέρω αν είναι η απομυθοποίηση,η προσγείωση ή απλά ο χρόνος που περνά.
Πάντως έχω σταματήσει να περιμένω πολλά.
πέρασαν 10 μέρες χωρίς "μαθήματα".
Ο μικρός πρίγκηπας πηγαίνει πια μόνος του στην τουαλέτα.αυτο έχει γίνει τις τελευταίες 3 μέρες:πάει μόνος του και κάνει κακάκια.μετα περιμένει.Αν έρθει κάποιος να ολοκληρώσει τη διαδικασία της καθαριότητας έχει καλώς,αν όχι , ντύνεται και ξαναβγαίνει.
Δε θά πρεπε να μας το λέει ναέχουμε το νου μας?
να χαίρομαι που αυτονομείται ή να ανησυχώ για το ότι έχει μάθει τη μισή μόνο διαδικασια?παίρνει τη ζωή του στα χέρια του ή απλά βρήκε άλλον ένα τρόπο να αποφεύγει την επικοινωνία? και είναι καλό αυτο?


επιστρέφω λοιπονν στο μπλογκάκι μου , με απλά και καθημερινα , και αυτα που εχω αναγκη να μοιραστω. περσι το 90% των δημοσιευσεων παρεμεναν σε κατασταση "προχειρο" ... ε, θα το μειωσω το ποσοστο λεω ...
ΕΔΩ λοιπον, ανοιχτα , με τις ανεπαρκειες και τις ανασφαλειες ... καλησπέρα σας!

καλη χρονια!

πρωτη χρονια που η τονια πρόλαβε ξύπνια την αλλαγή του χρόνου.
Τι χαρα, "παει ο παλιος ο χρονος" , πυροτεχνήματα κι ενθουσιασμός.
Το μικρό λίγα καταλαβαινει απο αυτα που γίνονται , αλλα γενικα εχει καλή διάθεση.
Μια τεμπελια μας έχει πιάσει όλους ....
και περνάμε στις ευχές...
Ελπίζουμε, ευχόμαστε ότι κάτι άλλο, κατι καλύτερο θα γίνει τουτη τη χρονιά ?
κρατάμε το μικρο μας καλαθάκι, και προχωράμε.

Ευχόμαστε σε όλους μια καλή χρονιά,
και στο μπλογκάκιον να συνεχίσει να υπάρχει...