με τα χαλια στο σχολειο μας ( βλεπε σχετικα http://eidiko.blogspot.com) περναμε φαση διαλυσης και ξεκουρδισματος.
Ειμαι εξοργισμενη .
Χρονια δουλειάς , προσπάθειες μηνων , γινονται στάχτη και μπουρμπερη . απλα και μονο επειδη καποιοι δε μπορουν η δε θελουν να κανουν τη δικη τους δουλειά.
Ο Ηρωάς μου , τρώει τη μια φάπα μετα την άλλη , και πανω που παει να σταθει στα ποδαράκια του, έρχεται η επόμενη. ΩΣ ΠΟΤΕ??
Πριν από 7 χρόνια
2 σχόλια:
Ως πότε; Έχετε απόλυτο δίκιο. Τα δικά μας λόγια είναι περιττά, αλλά οι (ανύπαρκτες) πράξεις των υπευθύνων είναι περισσότερο από επιβεβλημένες. Ως πότε λοιπόν; Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ δυναμικό;
είχα μια ιδέα, μπορεί και μάταια...
σου έχω στείλει μέιλ.
συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω σχόλιο.
Δημοσίευση σχολίου