Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

αντε να λύσουμε





Το πλοιο ειναι ακομα εκει.Ο καιρος έχει φτιάξει.Γιατι δε σηκώνεται να φύγει;Αναρωτιέμαι...ισως εκει που πάει ξέρει ότι δε μπορει να φτάσει και αναβάλλει το ξεκίνημα.Ισως ειναι αυτο το μουδιασμα στα πόδια που νιώθουμε καμμια φορα οταν ατενίζουμε μακρινούς και (με τα τρέχοντα δεδομένα) απιαστους στοχους: πριν πάρουμε την απόφαση να κάνουμε το πρωτο βήμα.

Σημερα βιωσα μια κρίση άγχους ανάλογη με αυτες που περνάει ο μικρουλης μου ειμαι σίγουρη. Έχει Γενέθλια.Στο σχολειο γιορτάζουν τα γενέθλια με τούρτα κεράκι και το τραγούδι των γενεθλιων απο τα παιδια των 2 νηπιαγωγείων ( του ειδικου και του "κανονικου" που συστεγάζεται).Για το Νασο τα γενέθλια δεν σημαίνουν κατι. Το να τον βάλουμε να σβήσει το κεράκι μου φαίνεται μια διαδικασία με αμφίβολο νόημα. Το να κεράσει όμως ένα ένα τα παιδάκια που θα του ευχηθουν ειναι μια διαδικασία αλληλεπίδρασης που νομίζω οτι θα του πει κάτι. αποφασίσαμε λοιπον να σβήσουμε κεράκι στο σταφιδόψωμο και να κεράσουμε χυμούς.Μέχρι να το βρουμε όμως αυτο το σχήμα εγω ειχα ταχυπαλμία, μια αγωνία για το τι ακριβως θα γίνει πως θα το κανουμε ποιος θα κανει τι .... Τωρα που ξερω τι θα γινει εχω ηρεμήσει.

Φωτορεπορταζ αυριο .

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια σας πολλά!!!
Ακόμη και τα γενέθλια με άγχος; Χαλλλάρωσε... που λέμε κι εμείς εδώ. Στο κάτω - κάτω τι θα μπορούσε να συμβεί.

houz είπε...

Χρόνια Πολλά και ευτιχισμένα.

Οι ευχές μας μαζί σου.

Περιμένουμε φώτο και περιγραφή πως πήγε.

Μαριλένα είπε...

Να τους χαίρεσαι :-)

MiKy είπε...

χαλλαρωνω... μεταξυ 11 και 11:05...
ακομα αναρωτιεμαι που ειστε εσεις