Η ομάδα έχασε με τρίποντο των αντιπάλων το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Το "πάρτυ" τελικα δεν ήταν στα μέτρα μας: Ζωντανη δυνατή μουσική , συνωστισμός, ο κλόουν μας τρόμαξε... ο μικρούλης μου έψαχνε την έξοδο. μου ζήτησε να βάλει το μπουφάν .Δεν είχε πολύ χώρο για να τρέξει ή να καθήσει σε μια γωνία, οπότε ... απλά φύγαμε.
Εκτίμησα ότι δεν είχε νόημα να τον πιέσω να μείνουμε κι άλλο. οι παιδότοποι ίσως είναι μια καλύτερη επιλογή για αυτή την ηλικία.
Το καλό ήταν ότι δέχτηκε να βάλει τη στολή ( και ήταν ένας υπέροχος ρομπέν των δασών)
και το πρωί στο σχολείο , αφου παρακολούθησε το μασκάρεμα των συμμαθητών, δέχτηκε να του βάψουν το πρόσωπο και να φορέσει κορώνα με αυτάκια, έγινε ενα πολύ γλυκό ποντικάκι!!
Καλή επαφή με το αποκριάτικο κλίμα. ένα βήμα τη φορά.
Πού να είχα και περίοδο ( εσύ και τα νεύρα σου )
-
HOW TO SURVIVE AUTISM ..........1
Πριν από μερικές μέρες βγήκα με το αυτοκίνητο και τον Παύλο μαζί μου να
ψάξω να βρώ ένα φάρμακο που παίρνει...
Πριν από 7 χρόνια
1 σχόλιο:
Έτσι ακριβώς ένα μικρό και σταθερό βήμα τη φορά. Μη στεναχωριέσαι για το πάρτι. Θα έχει πολλές ευκαιρίες για πάρτι στο μέλλον. Σας εύχομαι καλή αποκριά.
Χριστίνα
Δημοσίευση σχολίου