μια παρεούλα μοσχο- μπίζελα ,
μια παραλία,
μια παραλία,
εικόνες που με κανουν να χαίρομαι.Το μικρό μου δεν έχω καταφέρει ακόμα να το πείσω ( να του δειξω) να μυρίσει ενα λουλούδι, κι αυτο ειναι ενα αγκαθάκι που με τσιμπά λιγο.
θα ξημερώσει Πρωτομαγια.
Στη μεγάλη κάνουμε κουβέντα για το Σικάγο.
Για το μικρό ελπίζω να χαρεί την εξοχη, κι ας μην είναι με τον τρόπο που τη χαίρομαι εγω.
9 σχόλια:
υπεροχες φωτο , σε παραδεχομαι
Νομίζω πως θα μπορούσες να γίνεις φωτογράφος... το 'χεις.
Χριστίνα
μπράβο για τις φωτό θα συμφωνήσω με τις παραπάνω μου κυρίες. Και γώ μέχρι πρότινος αναρωτιώμουν για την κατάσταση της όσφρησής του, επειδή ήταν εντελώς αδιάφορος για οποιαδήποτε μυρωδιά ευχάριστη ή όχι. Κάποια στιγμή άρχισε να μιμείται τις κινήσεις μας. Λουλούδι, βαθιά εισπνοή και ένα παρατεταμένο αααα κατά την εκπνοή. Κάποια φορά τον είδα να επαναλαμβάνει την κίνηση 2-3 φορές μέχρι που το ξεζούμισε το άνθος και να ρωτάει τι είναι αυτό και πως το λένε( στα παναγιωτιδικά πάντα, έτσι;) Πιστεύω ωστόσο ότι για αρωματοποιός δεν θα έκανε. Η όσφρηση δεν είναι το δυνατό του σημείο. Χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτη, και αν θέλεις απαντάς γιατί θα πάτε Σικάγο;
ευχαριστω, ευχαριστω...
@ Μαρια , με συγκινεις
@Χριστινα ξύνεις πληγές....
το ήθελα κάποτε.είναι μια αγάπη παραμελημένη.
@ιωαννα, εμεις αγνοούμε παντελώς το ρημα μυρίζω (οπως και πολλα αλλα ρήματα βεβαια).τα παναγιωτιδικά ειναι ενα ατου. εγω δεν ξερω αν το μικρουλι μου εχει αποριες και τι τον απασχολει. Υ.Γ.το λακωνικο ύφος του ποστ μου, που ηθελα και καλα να δωσω βαρος στην εικόνα,φταιει για την παρανοηση.. εννοουσα το Σικάγο του 1886 ,
αναφερομουν στην ιστορικη ενημέρωση της πριγκίπισσας.
Καλό μήνα!Πολύ ωραίες φωτό!Τι θα γίνει στο Σικάγο ,αν επιτρέπεται?
Άκυρο το Σικάγο!Τώρα είδα την απάντηση η στραβή!
χαχαχαχα,:-)
Όντως, το 'χεις! :)
δεν γνωρίζω πόσο χρονών είναι ο πρίγκηπάς σου, αλλά και ο δικός μου που τώρα είναι πέντε, μόλις τους τελευταίους 6 μήνες άρχισε να ρωτάει (ενδεχομένως να το έκανε και πιο μικρός αλλά τα βρεφικά Παναγιωτιδικά ήταν ένα συνεχόμενο jargon, τι να καταλάβεις απο το ντα-νταντά και το κάτι σαν επαναλαμβανόμενο rh, που έκανε βγάζοντας την γλώσσα και χορεύοντάς την έξω από τα χείλη;). Τώρα το ντα-νταντά (που πρώτη η αδελφή μου το μετέφρασε, να'ναι καλά) έχει αντικατασταθεί με το ''τι τα τό;΄΄ Τι είναι αυτό; Οι υπόλοιπες ερωτήσεις του είναι όσες και τα χρόνια του: Ποιός το έφερε;, ποιος το έφτιαξε;, τι έχει μέσα; (π.χ. ο τοίχος), που είναι; 'ναι νιουνιου; (είναι καινούριο;)
Ερωτήσεις με ''γιατί'' , δεν τις έχουμε κατακτήσει ακόμη.
Δημοσίευση σχολίου