Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

άλλα λέει η θειά μου, άλλα ακούν τ' αυτιά μου

η αλλιως πως την παταμε πολλές φορες σαν πρωτάρηδες, οσα και να ξέρουμε για τον αυτισμό και για το συγκεκριμένο "ίνστανς" που μεγαλώνουμε.

Η κουνια είναι απο τα πιο αγαπημένα "αθλήματα" του μικρου μου πρίγκηπα.
Απο τα Χριστουγεννα και μετα, δειλα δειλά δοκιμάζουμε να το κανουμε αμφίδρομο, να μαθει κι αυτος να σπρωχνει το αλλο παιδάκι, και όχι μονο να προσπαθει να το κατεβάσει.
Ειμαστε λοιπον στο περιβόλι, η αδερφή του στην κουνια , και ο Νασος προσπαθει να εμπλακει. Πάει μπροστά της και τη σπρώχνει.
του λέω: όχι έτσι Νάσο μου , στην πλάτη να σπρώχνεις.
και το μικρό μου , γυρνάει την πλάτη του και προσπαθει να σπρώξει την κουνια ΜΕ την πλάτη !!!!

Ειναι τοσο πολύπλοκη η ομιλία για το παιδάκι μου. Πιάνει σκόρπιες λέξεις , αλλα προθέσεις, επιρρήματα, προσδιορισμους ... ειναι πολλά!! κι εγω θέλω να εχει ακούσματα απο "κανονικη" ομιλία , αλλα μερικές φορές πρέπει να εκφράζομαι πολυ προσεκτικα.
Νιώθω λιγο αβολα οταν το βλέπω να προσπαθει να ανταποκριθει σε κάτι που καταλαβαίνει στο περίπου...

1 σχόλιο:

houz είπε...

Καλημέρα και καλό καλοκαίρι...

Δοκίμασε το εξής.

Δέσε ένα σχοινί και βάλε το τέκνο να τραβάει το σχοινί προκειμένου να κουνάει την κούνια.

Είναι πιο απλό αισθητηριακά, κρατάει αποστάσεις, δεν υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσει απο το μπρος-πίσω της κούνιας.

Επίσης μπορείς να ξεκινήσεις με το να κουνάει μια κούκλα/λούτρινο/αγαπημένο αντικείμενο ή κάτι άλλο.

Μπορεί να είναι ενναλάξ στην αρχή 5 λεπτά κουνάμε το τέκνο και δέκα φορές ( με αρίθμηση μαζί του ) κουνάμε την κούνια με το "περιεχόμενο".

Δεν ξέρω αν είναι εφικτό ή αν πιάσει αλλά εμάς μας βοήθησε και πλέον το έχουμε κάνει γενίκευσει και δεν χρειαζόμαστε το σχοινί αλλά κουνάμε με τα χέρια.

Σγα Σγα :)