μπαμ

μου ελειψε το μπλογκάκι μου !
πραγματικα εχω ανάγκη για ξεκουραση.
θυμάμαι , τοτε,  μετα τη διάγνωση ,  διαβαζα στους "οδηγους επιβιωσης"  πόσο σημαντικο ηταν να εχεις λίγο χρόνο χωρίς το παιδι, αλλα κάποιος να ασχολείται μαζί του εκεινη την ώρα.
Δεν έχω τέτοιους ανθρώπους.
Η γιαγια , βολεύει την ώρα που μεσολαβεί απο το σχόλασμα του παιδιου μέχρι το δικό μου.
μετά ή μαζί  μου ή χύμα .
Φορτώνομαι ενοχές ,
γιατι δεν περνά ποιοτικά  το χρόνο του,
γιατι το φαγητό το κάνει η γιαγια,
γιατι δεν προλαβαίνω να "σιγυρίσω"
ανησυχω για το αλτσχάιμερ
για το εμφραγμα που μια μερα θα έρθει  αλλα δε μπορω να το κοψω

και θελω για λίγο να ξεκουραστω.
κιτ κατ δεν υπάρχει.

καποτε σνομπαρα τις διακοπες στα ξενοδοχεια με σπα και τετοια,
που δεν πας πουθενα να δεις τιποτα,μονο χαλαρωνεις....
τωρα , σα ξερολουκουμο ονειρευομαι ενα τετοιο 24ωρο
μονη μου , μ'ένα βιβλίο, ή τις χειροτεχνίες μου,
να χω ξυπνήσει , αφου εχω χορτάσει ύπνο,
να μη νοιάζομαι για κανέναν περα απο τον εαυτό μου,
αν ξύπνησε , αν ντύθηκε, αν πηγε τουαλέτα, αν διάβασε

χμμμ μου φαίνεται αυριο  θα πάω εκείνο το κομμωτήριο που λέω  απο το καλοκαίρι....

kales diakopes!

Ειναι η δευτερη μερα που  τα παδια μου  διακοπεύουν στη γιαγια. Μαθαίνω οτι το παλληκάρι μου πάει μονος τουαλέτα και σκέφτομαι ότι ίσως το ξαναβρίσκουμε.Αντε, να παρουμε  μια ανάσα....
Νιώθω απίστευτη κούρση.Την τελευταια βδομάδα δουλεύω σχεδον συνέχεια- με ελάχιστο ύπνο.
Σήμειρα δεν έφερα δουλειά στο σπίτι.Πηγα κομμωτήριο, ενα κοψιμο , οχι πολλη ωρα... χαζεύω μεαι τον υπολογιστη χωρις να έχω δουλειά ή να ετοιμάζω homework , θα δω και ταινια ....

πηγαινε για κανενα καφέ λέει , μια που εφτιαξες το μαλλι !!
ουτε που μου είχε περάσει απο το μυαλό.... μάλλον το " κοινωνικη ζωη εκτος ιντερνετ " δεν το χω...
και ισως οπως ειχε πει και η Εμμα , στα 40κατι ειναι λιγο αργα να αρχίσω....
καποτε μπορει να με χαλαγε αυτο , τωρα μαλλον όχι.

ενα βημα μπροστα 15 πισω

με τα χαλια στο σχολειο μας ( βλεπε σχετικα http://eidiko.blogspot.com) περναμε φαση διαλυσης και ξεκουρδισματος.

Ειμαι εξοργισμενη .

Χρονια δουλειάς ,  προσπάθειες μηνων , γινονται στάχτη και μπουρμπερη . απλα  και μονο επειδη καποιοι δε μπορουν η δε θελουν να κανουν τη δικη τους δουλειά.

Ο Ηρωάς μου , τρώει τη μια  φάπα μετα την άλλη , και πανω που παει να σταθει στα ποδαράκια του, έρχεται η επόμενη. ΩΣ ΠΟΤΕ??

αγχος και αλλα

Αφου ειδαμε οτι η κυρια Λίτσα Ζανετούλη ήρθε να ρίξει μια ματια στην νυν αποθηκη και μελλουσα τάξη μας, ανεβασαμε πυρετο και μετα απο πολλες περιπετειες επιστρέψαμε σημερα στο σχολείο.


μ αρεσει να περιγραφω συνοπτικα τα γεγονοτα που διαλύουν τις μερες και τις νυχτες μου .
Μικρη φανταζόμουν οτι πηδάω πάνω απο δυσάρεστα,  σα να ραβω με μεγαλες βελονιες.

Διάβαζ προχτές σε καποιο απο τα rss μου τη φραση οτι με καθε  παραπάνω κεράκι  γενεθλίων που σβηνει το παιδι ( το αυτιστικο παιδι - και οχι μονο βεβαια) η αγωνια του γονιου για το μελλον μεγαλώνει. Εκεινο το μέλλον που  παρόλο που θα θελουμε ακομα συνεχη εκαπιδευση, δε θα βρισκουμε "πλαισιο" να ενταχτουμε . Εκεινο το μελλον που ο πλυθυντικος της μανας θα γινει ενικος του παιδιου, που δε θα ειμαι εδω  να γινομαι η φωνή του. Τι θα γινει αν δεν καταφέρει να έχει δική του φωνη ; 

Εχω ακομα τη δουλειά μου, αλλα για πόσο ;
το ταμειο μου  θα πληρώσει τίποτα για τις "θεραπέιες"; ( φέτος; σε  ενα χρονο; σε 10 χρονια δε θα πληρώνει τίποτα ακόμα κι αν συνεχίσει να υπάρχει)
που θα βρω λογοθεραπευτή για pecs;


Απαντουσα σ ενα ερωτηματολογιο για το αγχος των γονιων που εχουν παιδια με αυτισμο. Φροντισα να ειμαι ηρεμη και σε καλη διαθεση για να μπορεσω να ασχοληθω με το ερωτηματολογιο, το οποιο απο μονο του  ηταν πηγη αγχους. και τελικα μαλλον πολυ λαιτ τα περιέγραψα τα πράματα.τελικα ουτε να κοιμηθω μπορω ουτε να λειτουργησω γενικοτερα οπως παλια . 

Αποψη "εκπαιδευτικου" και στελέχους της εκπαιδευσης : το σχολειο του παιδιου δεν επρεπε να ειναι τετραθέσιο , ηταν λάθος που αυξήθηκε η δυναμικότητα του χωρις να έχει εξασφαλιστεί αίθουσα!!
κι εγω που νομιζα οτι τα σχολεια τα φτιάχνουμε όταν υπάρχουν μαθητες , και όχι οταν έχουμε κτίρια....Δε ρωτησε ο θεούλης ποτε θα εχουν αίθουσες για να στείλει το σωστο αριθμο παιδιων που εχουν ειδικες εκπαιδευτικες ανάγκες!!!!
ειναι φρικτο το επιχειρημα. τη στιγμη που μονο 2 σχολεια ειδικα υπαρχουν στην πολη μας και ειναι και τα δυο υπερπληθισμενα.

το κακο  ειναι οτι κανεις  ΚΑΝΕΙΣ  δεν ασχολειται με το θεμα. Το ειδικο σχολειο εχει λογο υπαρξης.Καλη η ενταξη για το γνωστικο κομματι , αλλά  κάποια παιδια έχουν ελλείματα που χρειάζονται ειδικο επιστημονικο προσωπικο για να καλυφθουν.

TI αλλο;

Ευτυχως , οπως λεει και η Εμμα, δεν ηταν τα παιδια μεσα.
ομως αυτη η τρυπα στην οροφη  αποκάλυψε πολλά!

ολη η εκπαίδευση των αυτιστικων παιδιων ειναι μια πορεία σε τεντωμένο σκοινι.
Με νύχια και με δόντια κρατιόμαστε σε μια ρουτίνα που οταν αλλάζει δυαλυόμαστε.
και μετα παλι μαζεύπυμε τα κομματια μας και συνεχίζουμε.

Πως έχει η κατάσταση τωρα;
τα παιδια της ταξης αυτης φιλοξενουνται σε  μια άλλη τάξη . με αποτέλεσμα καμμια απο τις δυο τάξεις να μη  μπορει να δουλεψει όπως θα έπρεπε.
ειναι μια προσωρινή  λύση , για να μη διακόψουν τελείως το σχολείο τα παιδια.
ποσο προσωρινή όμως;
Η  ανάγκη για αιθουσα ειναι επιτακτικη. Σήμερα θα εκτιμηθεί το κόστος σε χρόνο και χρήμα για την  μετασκευη των αποδυτηρίων της γυμναστικής σε αίθουσες διδασκαλίας.
Αυριο  θα δούμε το δήμαρχο. Ο εισαγγελέας μας είπε οτι είναι δική του δουλεία η αναζήτηση των ποινικων ευθυνων.

Δε ξερω. Εγω βλέπω ότι ο πρίγκηπας παλινδρομεί , και τρελλάινομαι.
Αναρωτιέμαι , στο τέλος της χρονιας θα μπουσουλάμε????

Το "παλιο" προσωπικο  του σχολείου, καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες  για να δώσει μια αίσθηση σταθερότητας στα απορημένα ματάκια του πιτσιρίκου μου.
Σε συνθήκες που πιο αντίξοες  δε γίνονται ( αυτο καλύτερα να μη το λέω γιατι ποτε  δε ξέρεις).
Η μετακόμιση των παιδιών στο υπόγειο έχει αναστατώσει και το  χώρο του εργαστηρίου .
οι τεχνικες υπηρεσίες τωρα  που κατεβαίνουν τα παιδια του "κανονικου" σχολειου στο υπόγειο κινητοποιούνται , πράγμα που δεν έγινε τοσο καιρο που τα παιδια του ειδικου δουλευαν μεσα στην υγρασια και τη σκονη.

Οκ. το ξερω οτι για πολλους ειμαστε παιδια ενος κατωτερου θεου. Αλλα δε μπορω να το επιτρεψω αλλο΄.

η οδυσσεια ενος ξεριζωμενου

Μειναμε απο ταξη μειναμε και απο δάσκαλο- ειναι αρρωστος.
Ο πρίγκηπας μου πηγαίνει σα μπαλλάκι απο  τον ενα στον αλλο.
Προσπαθω να δειχνω εμπιστοσυνη στο σχολειο 
αλλα μαλλον ειμαι ο μαλακας που δεν κανει φασαρία.
Ακόμα δεν εχω καταλάβει το παιδαγωγικο κριτήριο με το οποίο εναπαιδι με αυτισμο , που  κατάφερε να κάθεται και να δουλεύει , αλλάζει δασκάλα τη δευτερη του χρονια στο σχολείο. Ολα τα πρωτάκια του κόσμου , εχουν τη δασκάλα τους για δυο χρονια , αν ειναι εκει. Στο σχολειο μας οχι. Για το δικο μου παιδι οχι.

και τωρα , αντι να δωσουν βαρος στο παιδακι που ειναι σα χαμενο χωρις την ταξη του και το δασκαλο του να το αγκαλιάσουν , το πετάνε ο ένας στον άλλο.
Με αηδιαζουν αυτου του ειδους οι "δασκαλοι".

Ας μου πουν υπεύθυνα  και επίσημα ότι δε μπορουν να δεχτουν το παιδί μου στο σχολειο. Οχι αυτη η αναστάτωση. Αλλα αυτο θα γινόταν αν  μπορουσαν να δείξουν ΣΕΒΑΣΜΟ  στο μαθητη.

μια τρυπα στην οροφη

η ταξη μας.

 

Οχι δεν εγινε σεισμος. Απλα ΠΛΗΜΜΕΛΗΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ. ευτυχως , ο Νασος Δεν ηταν μεσα την ωρα που  το ταβανι επεφτε.

Ολοι εξανίστανται και απορουν . Πως ειναι δυνατον , τα παιδια του ειδικου σχολειου στο Δευτερο Οροφο ;μα δεν ειναι στο ισογειο το Ειδικό ;

Αλλοι λενε , ε, δεν ηταν αιθουσα ενα γραφειο ηταν . Ομως σ αυτο το γραφειο , που με το μερακι του δασκαλου μας ειχε  οργανωθει σε ταξη για αυτισμο εκαναν το μαθημα τους  τα πριγκιποπουλα που η νεράιδα του χιονιου τους ειχε κλέψει τη φωνη .

Η οροφη που τοσο καιρο εσταζε , και παρόλες τις έγγραφες ενημερώσεις η τεχνικη υπηρεσια δεν εκανε τίποτα, αποφάσισε να συναντησει το πατωμα.Ετσι απλα , μια μερα που τα παιδια δεν ηταν μεσα( ευτυχως).

ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

• γιατι ηταν τοσο βαρια η "ψευδοροφη" ? ποιος εβαλε τοσα κιλα τσιμεντο πανω στο ξυλινο πλέγμα;
• που ειναι το σχέδιο του σχολείου
• ποιος το έλεγξε τελευταία φορα και το εκρινε κατάλληλο ;  και πότε;
• ποτε ειχαν προγραμματιστει (αν  ειχαν) εργασίες συντήρησης ;

Τελικα η οροφη ανοιξε μια τρυπα  για να δουμε τις ευθύνες μας;
Γιατι συμβιβαστηκαμε με αυτη την αιθουσα ;
Γιατι δεν μας δόθηκε επιλογη?
Γιατι δεν εξετάστηκαν οι εναλλακτικές λύσεις το Σεπτέμβρη; - η αιθουσα απο την πρωτη ταξη του τριθεσιου πειραματικου τι εγινε???
Γιατι δεν εγιναν το Σεπτεμβρη οι εργασίες που γίνονται τωρα στα υπόγεια ; το εργαστηριο της φυσικης π.χ. που θα μπορουσε να ειναι αιθουσα διδασκαλίας απο την αρχη της χρονιας , γιατι δε φτιάχτηκε εγκαιρα?

Τι  κανουν οι διευθυντες των συστεγαζόμενων σχολικων μονάδων ; 5 παναγια μαζι τους , και προσπαθουν να "ριξουν" ο ενας τον αλλο ; Και τελικα την παταει το  ειδικο;

Και ειδικοτερα ο Πριγκηπας μου ;
Περασαμε - και περναμε ακομα - μια ύφεση , ενα πισωγυρισμα  που ξεκινησε στις διακοπες των χριστουγέννων. Εχουν ξαναβγει στην επιφανεια στερεοτυπίες που τις είχαμε ξεχάσει- λύσει με ενα χρονο willbarger και θεραπευτικη ακρόαση  και και και ..... Και πανω που παμε να στρωσουμε , πεφτει το ταβανι στο κεφαλι μας.
Ελεος πια , προσπαθουμε να σωσουμε οτι μπορουμε απο τη ρουτινα μας , συνεχίζουμε ναπηγαινουμε στο σχολειο, εστω και σε αλλη αίθουσα, με αλλα παιδακια .
Προσπαθουμε , αγωνιζόμαστε  και επιμένουμε.
Κάποιος  όμως μας βάζει τρικλοποδιές , και πρεπει να πληρώσει


 εχουν συνεχεια τα ερωτήματα - επανέρχομαι προσεχως.