καθε αρχη και δυσκολη

Πρωτη μερα στο σχολειο. Οι δασκάλες βλέπουν με μισο ματι το pecs.
μηπως η μητρικη γλώσσα επικοινωνίας εμποδίζει την εκφορά λογου;

αντε και το δεχομαι οτι ο Νασος νιώθει ανετα να κάνει αιτήματα με εικόνες.ειναι κακό αυτό; να εχει εμπιστοσύνη σε ενα σύστημα επικοινωνίας αφου ο λόγος είναι δύσκολος;
συμβιβαστικη λυση: δεν αφηνουμε το pecs αλλα επιμενουμε και στη χρήση του λόγου. Η χρήση του λόγου προυποθέτει την κατανόηση, πράγμα το οποίο ακόμα παλεύουμε.

δευτερο θέμα: Αγιασμός. μια συμμαθήτρια βάζει τα κλαματα , και εκνευρίζεται, κι ο Νασος που δε μπορει καθόλου τις φωνές, συμπαρίσταται.
Αναρωτιέμαι πόσο συχνά θα γίνεται αυτο. Ισως και να το συνηθήσει και να το ξεπεράσει.

ευχομαι καλη δυναμη σε όλους μας και υπομονή και ελπίζω να καταφερουμε να συνεργαστούμε.
Καλή χρονια