Βράδυ, έχω βγει για ενα τσιγάρο στο μπαλκόνι, ο Νασος μονος στην κουζίνα. Όσο κρατάει ενα τσιγάρο, το πάτωμα έχει γεμίσει με 40 καλαμάκια και διπλάσια χαρτάκια απο αυτά που βάζουμε μέσα τα τρουφάκια.
Διατηρώντας τη ψυχραιμία μου, βάζω κάτω ενα πιάτο και ένα ποτήρι,
και λέω " μαζέυουμε! τους κυκλους στο πιατο τα καλαμακια στο ποτήρι".
Το σύστημα πετυχαίνει αλλα ειναι πολλα, οπότε μοιράσαμε τη δουλειά.
ένα η μαμα, ένα ο Νασος. Κράτησε πολύ καλα τη σειρά του.
οταν τελειωσαμε, εβαλε τα καλαμάκια στον πάγκο της κουζίνας, ανέβηκε, και προσπαθούσε να τα πετάξει απέναντι , πάνω απο το ψυγείο.( απο κει δε μπορουμε να τα μαζέψουμε μαζι.
Το πρωι μετα τη χτεσινη βροχή είπα να κανουμε ζεστο καφε.Η έκπληξη ηταν στο ντουλάπι με τις κούπες. πίσω απο τις κούπες περίμεναν υπομονετικα να ανακαλυφθουν κομματάκια ψωμι, καλαμάκια και κεράκια γενεθλίων.
Είναι άραγε η ανάγκη να κρύβει πράγματα; ή προσπαθεί να αποφύγει το "μαθημα" που ακολουθεί μετα το πέταγμα στο πάτωμα;
Πριν από 7 χρόνια
3 σχόλια:
Υπομονη.Ανακαλυπτει το σπιτι και αντικειμενα που του τραβουν τη προσοχη.Αν θελεις , δωσε του μερικα καλαμακι και πες του οτι ειναι δικα του. βρειτεενα σημειο στο δωματιο του που θα βαζει τα δικα του πραγματα που θα θελει να παιζει μαζι τους και που λογικα η θεση τους δεν ανηκει εκει(πχ καλαμακια), ισως δεις να φτιαχνει πραγματα-κατασκευες με τα καλαμακια (ο δικος μου εφτιαχνε γεωμετρικα σχηματα οταν ηταν μικρος, βαζοντας το ενα καλαμακι μεσα στο αλλο -τις ακρες)
καλημερα, καλο ΣΚ
Κάθε παιδί και κάθε οικογένεια είναι διαφορετική. Βασικό και θεμελιώδες αξίωμα.
Υπάρχουν όμως και τόσα κοινά βιώματα, τόσες κοινές στιγμές ζωής τόσες παρόμοιες καταστάσεις που νιώθω ότι είμαι θεατής στην δική μου ζωή μέσα από τα διάφορα αυτιστικοblogάκια.
Το τσιγάρο στο μπαλκόνι. Εκείνη η μαγική πόρτα όπου βγαίνοντας για κάπνισμα είσαι σε μια κατάσταση «ελεύθερος υπηρεσίας» που λέγαμε στις ένοπλες δυνάμεις. Ώρες - ώρες πιστεύω ότι και να μην είχα αυτήν την κακιά συνήθεια θα το άρχιζα μόνο και μόνο για αυτήν την πολυτέλεια.
Καλαμάκια και χαρτάκια. Δοκίμασε το ζάχαρη άχνη στο πάτωμα και να την τρώει είτε με το κουτάλι είτε σαλιώνοντας το δάκτυλο του σε σημεία που η ποσότητα της άχνης δεν επαρκούσε για κουτάλιασμα.
Με την επιλογή να επιτεθεί στον στόχο όταν ο ελεγκτής ήταν στο μπαλκόνι δείχνει θετικά στοιχεία.
Κάποιες φορές τα τέκνα προβαίνουν σε «παραβατικές» συμπεριφορές για να έχουν την προσοχή μας. Ειδικά όταν έχουν αναπτύξει το cause and effect ( trigged event ). Το διατηρώντας την ψυχραιμία σου ήταν το καλύτερο πράγμα.
Και τέλος για να μην σε κουράζω, «Είναι άραγε η ανάγκη να κρύβει πράγματα» : Κάποιες φορές υπερβάλουμε. Η ανάγκη για συλλογή υπάρχει στο ένστικτό του ανθρώπου από πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, όταν ακόμα μάζευε καρπούς που έβρισκε, όπως οι σκίουροι.
Google συλλογή, συλλέκτες ή μια υπενθύμιση από τι μαζεύαμε/ουμε εμείς οι μεγάλοι είναι οι μάρτυρες υπεράσπισης.
Το να του δώσεις έναν χώρο για να μαζεύει τους «θησαυρούς» του είναι μια πάρα πολύ καλή ιδέα.
Καλημερα maria
καλη η ιδεα.Δε ξερω γιατι αλλα το δωματιο του δεν τον ελκύει να καθήσει μέσα να παίξει.Μονο αν ειμαστε μαζι.Επίσης δε νομιζω να εχει καταλάβει την εννοια της ιδιοκτησιας.
houz: Πως του εξηγεις οτι αυτος ο χωρος ειναι δικος του;
Οχι αχνη δε βρισκει να σκορπίσει.Μια Πεμπτη πρωι πριν φτιαξουμε καφε βρηκαμε ολο το φραπε στο πατωμα.ειχε κατι καφετιες βουλιτσες στην πατουσα οταν ηρθε στο κρεβατι μας. Τρομαξαμε μην ειχε ανοιξει μπαλκονοπορτα- τα περασαμε για κουτσουλιες περιστεριων.Και μετα τον μαλλώσαμε: ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΜΑΣ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ.Την επομενη μερα παλι κατω ηταν ο καφες. Τι δημιουργικο να σκεφτεις και ποια ψυχραιμια να κρατησεις
Δημοσίευση σχολίου